استفاده از گونه های مختلف گیاه گز برای اصلاح خاک های شور و سدیمی و بررسی اثرات آنها بر کاتیونها وآنیونهای محلول خاک

بیابان زایی از بزرگترین بلایا ای است که بسیاری از کشورهای جهان با آن روبرو هستند شور وسدیمی شدن اراضی به عنوان یکی از عوامل بیابان زائی، موجب کاهش ویا از بین رفتن قوه باردهی اقتصادی اراضـی می گـردد ( علوی پناه و همکاران ).1380 امروزه به علت استفاده بی رویه از منابع طبیعی وبه کار گیری غلط تکنولوژی در تولید محصولات کشاورزی، مناطق خشک در معرض شور شدن می باشد ] [.Mitchell et al, 1999 اصولاً با توجه به شرایط خشکی، شوری زیاد، وتغییرات درجه حرارت روز وشب که عوامل تخریب وبه تبع آن فرسایش خاک ها ست ایجاب می کند که در انتخاب گونه های مقاوم، فقط به سازگاری اکتفا نشود بلکه به رشد سریع و خصوصیات کیفی این گیاهان نیز توجه کافی صورت گیرد تا بتوان در مدیریت مناطق خشک وبیابانی از بهترین گونه ها مدد جست Mishra . [Minyamato et al, 1996 و همکاران (2003) مشاهده کردند که اکالیپتوس گونه ی ترتیکرنیس به مرور زمان باعث کاهش قابلیت هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک رویشگاه خود شده است. Virjinia and Jarrell (1983) غلظت های کلسیم، منیزیم و پتاسیم محلول بیشتر و غلظت سدیم و کلر کمتری در خاک رویشگاه گونه کهور گزارش کرده اند در این تحقیق کلسیم محلول، کاتیون غالب در زیر سایه انداز و سدیم محلول، کاتیون محلول غالب در خارج از سایه انداز بوده است . با توجه به این که انواع مختلف گیاه گز در هر آب و هوا وخاکی رشد می کند و مناسبترین جا برای رشد و زیاد شدن آنها منطقه های گرم و خشک وبیابانی و خاک های شور است . بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی اثرات اصلاحی این درختان در منطقه ای که دارای خاک های شور و سدیمی می باشد و استفاده از آنها برای اصلاح مناطقی با شرایط مشابه می باشد .