اثر پتانسیل های محرک رشد ازتوباکتر روی رشد و عملکرد و جذب عناصر غذایی گندم

گندم جزء مهم ترین گیاهان زراعی جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه به شمار می آید و در مقایسه با سایر محصولات و غلات بیشترین سطح زیر کشت را به خود اختصاص داده است. ظرف چند دهه اخیر تلاش برای افزایش تولید در واحد سطح و مصرف زیاد و نامتعادل کودهای شیمیایی پیامدهای منفی زیست محیطی و افزایش هزیته تولید را به همراه داشته است و این امر ضرورت تجدید نظر در شیوه های جدید افزایش تولید محصول را گوشزد می نماید.