محور مقاله: فناوری های نوین در علوم خاک- استفاده از داده های پهپاد در نقشه برداری رقومی خاک مناطق با محدودیت داده

در روش های نقشه برداری رقومی خاک داده های کمی کیفی برای تخمین بکار می روند اما به کارگیری این روش ها در مناطق بامحدودیت داده و عدم دسترسی مناسب بسیار سخت می باشد. در نقشه برداری رقومی باور بر این است که وجود یک خاک منحصر به فرد درمنطقه وابستگی زیادی به متغیرهای محیطی آن منطقه و شناسایی دقیق آنها دارد. بنابراین، در این مطالعه از 19 متغیر محیطی که به دو روشتکنیک عکس برداری با پهباد (UAV) برای تهیه نقشه رقومی ارتفاع (DEM) با قدرت تفکیک مکانی 3 / 0 × 3 / 0 متر و نیز DEM با قدرت تفکیک5 × 5 متر بدست آمدند، استفاده گردید. روش نقشه برداری رقومی خاک الگوریتم جنگل تصادفی بود که در بخشی از فلات لسی استان گلستانبکار برده شد. سپس دقت نقشه های خاک تولید شده با استفاده از دو اندازه پیکسل DEM مورد مقایسه قرار گرفت. مقدار خطای تخمینمدل سازی برای سطح گروه بزرگ، به ترتیب 71 / 35 و 14 / 57 درصد برای DEM=0.3×0.3 و DEM=5×5 به دست آمد. هچنین نتایج دقتبالاتر اجزای سرزمین مستخرج شده از تکنیک UAV را نشان داد. بنابراین می توان گفت استفاده از متغیرهای محیطی با دقت بالا می توانند تاحدی تعداد کم نمونه خاک در مناطق با محدودیت داده را بهبود بخشیده و نتایج مطلوبی را در سطوح بالای رده بندی ارائه دهند.

کلیدواژه ها:

پرنده های بدون سرنشین ، پیش بینی کلاس خاک ، دقت نقشه ، فلات لسی ایران