محور مقاله: بیولوژی خاک و کودهای زیستی- ارزیابی همبستگی بین کاهش pH با انحلال فسفر و آزادسازی پتاسیم

در این پژوهش 8 جدایه (R2, R1, P3, P2, P1, Az2, Az1 و R3) از بانک میکروبی مورد ارزیابی نیمه کمی و کمی توان انحلال فسفرو نیز ارزیابی کمی توان آزادسازی پتاسیم از کانی های موسکویت و بیوتیت قرار گرفتند. در ادامه همبستگی بین تغییررا pH با دو متغییر توانحل کنندگی فسفر و پتاسیم مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که دو جدایره Az1 و Az2 توانایی بالایی در حل کنندگی فسفاتکم محلول نسبت به سایر جدایه ها داشتند که برای حالت نیمه کمی به ترتیب مقادیر 34 / 2 و 27 / 2 برای نسبت قطر هاله به قطر کلنی و برایحالت کمی نیز مقادیر 07 / 416 و 84 / 378 میلی گرم بر لیتر بدست آمد. در ارزیابی توان آزادسازی پتاسیم نیز جدایه های Az1 و P1 به ترتیب با70 / 13 و 03 / 13 میلی گرم بر لیتر از بیوتیت و جدایه های P2, Az1 و Az2 به ترتیب با 67 / 4 ، 5 / 4 و 33 / 4 میلی گرم بر لیتر از موسکویت بالاترین توان آزادکنندگی پتاسیم را نشان دادند. نتایج نشان داد که همبستگی معنی دار منفی قوی بین توان حل کنندگی فسفر با تغییرات pH محیطاسپربر مایع (R(2)=0.96) و الکساندروف (R(2)=0.7) وجود دارد. این همبستگی برای تغییرات pH و توان آزادسازی پتاسیم از کانی های میکاغیرمعنی دار، منفی و ضعیف بود (R(2)=0.4). از نتایج دیگر این آزمایش معرفی محیط MS بود که برای آزمون نیمه کمی انحلال فسفر ارائه شده ودارای مزیت هایی نسبت به سایر محیط های مورد استفاده برای این آزمون می باشد.

کلیدواژه ها:

، PGPR ، باکتری های حل کننده فسفا ، باکتری های حل کننده پتاسیم ، میکا