محور مقاله: پدومتری و ارزیابی خاک ها- پهنه بندی شوری خاک اطراف گنبدهای نمکی منطقه داراب با استفاده از روش های نقشه برداری رقومی

مطالعه منابع بالقوه شوری و توزیع مکانی شوری پیش نیاز پایش و بررسی شوری خاک است. حدود 122 گنبد نمکی رخنمون یافتهدر جنوب ایران وجود دارد که به عنوان منابع بالقوه برای شور کردن خاک و آب شناخنه شده اند. بررسی تغییرات مکانی و زمانی شوری درخاک های مجاور این گنبدها برای کنترل و کاهش شوری آب و خاک ضروری است. تعداد 196 نمونه از عمق سطحی (30 - 0 سانتیمتر) خاک هایمجاور پنج گنبد نمکی در منطقه داراب استان فارس برداشته شد. برای مدل سازی شوری داده های کمکی استخراج شده از مدل رقومی ارتفاع وتصویر لندست 8 به عنوان ورودی به یک شبکه عصبی مصنوعی (ANN) معرفی شدند. نتایج بیانگر کارآیی بالای ANN در مدل سازی شوری بود(R2=0.97, RMSE=0.86). نتایج نشان داد برخی خاک های منطقه از طریق آب های سطحی عبوری از گنبدهای نمکی و برخی دیگر با آبیاری باآب متاثر از گنبدهای نمکی شور شده بودند ولی گنبدهای نمکی روی برخی خاک ها بدون تاثیر یا دارای تاثیر کم بودند. به طور کلی نتایج اینتحقیق نشان داد نقشه برداری رقومی خاک رویکردی مناسب برای پهنه بندی و بررسی تغییرات مکانی شوری خاک در اطراف گنبدهای نمکی است.

کلیدواژه ها:

تغییرات مکانی ، منبع شوری ، شبکه عصبی مصنوعی