برنامه ریزی راهبردی کمی به منظور توسعه گردشگری (مطالعه موردی شهر ساری)

در زمان حاضر، شهرها از پربیننده ترین نواحی جهان به شمار می آیند؛ که هر ساله پذیرای میلیون ها نفر گردشگرند. جهانگردی شهری امروزه به صورت یکی از فعالیت های مهم اقتصادی درآمده است که جریان کارها، اقدام های اجتماعی و تغییرات فضایی را شکل می دهد.با این حال نبود سیاست و برنامه ریزی های به روز و مناسب و کمبود اطلاعات و تبلیغات وسرمایه گذاری های مناسب باعث شده تا چندان بازتاب بیرونی نداشته باشد. هدف تحقیقحاضر تعیین راهبردهای مناسب برای توسعه گردشگری در شهر ساری می باشد. این تحقیق ازلحاظ هدف، کاربردی است و روش تحقیق آن توصیفی - تحلیلی است. برای جمع آوریاطلاعات و داده های مورد نیاز ، از بررسی های اسنادی و همچنین مطالعات میدانی از قبیلمصاحبه و پرسشنامه(روش دلفی) استفاده شده است. با استفاده از ماتریس (SWOT) و براساس آن، ماتریس های برنامه ریزی راهبردی کمی (QSPM)، راهبردها و اولویت های مناسب توسعه گردشگری مشخص شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد که ار بین عوامل تاثیر گذار برروند توسعه گردشگری شهر ساری و بر اساس ارزیابی میانگین نمرات استراتژی های تهاجمیدر ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی؛ استراتژی سرمایه گذاری بخش خصوصی به عنوانبهترین استراتژی انتخاب می شود. به ترتیب استراتژی های توجه به اشتغال با توجه به توانگردشگری مناطق، استراتژی توسعه گردشگری بومی و ایجاد بازارهای منطقه ای و در نهایتاستراتژی شناسایی و معرفی محدوده های مناسب طبیعی برای توسعه فعالیت های گردشگری با میانگین (5/56) در اولویت های بعدی برنامه ریزی استراتژیک کمی قرار گرفتند.