تحلیل تطبیقی منابع گردشگری روستاهای هدف گردشگری استان مازندران (مطالعه موردی: روستاهای جلگه ای و کوهستانی)

مناطق روستایی دارای انواع ظرفیت های بالقوه گردشگری هستند که در صورت شناسایی، برنامه ریزی و استفاده مناسب از آنها می توانند فرصت های اقتصادی، اجتماعی ، و فرهنگی زیادی را برای مناطق روستایی در برداشته باشد .هدف از این پژوهش مقایسه منایع گردشگری روستاهای نمونه یا هدف گردشگری مناطق کوهستانی با جلگه ای استان مازندران می باشد.. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی مبتنی بر پیمایش است. روش گردآوری داده و اطلاعات به دو صورت کتابخانه ای و میدانی بودهبه طوری که. برخی از داده های مربوط به منابع گردشگری از آمارنامه مرکز آمار ایران و برخی از دادهها از طریق حضور در روستاهای نمونه و به صورت میدانی حمع آوری شده است. نتایج این تحقیقنشان می دهد که مهمترین نقطه قوت روستاهای کوهستانی، محیطی آرام و فضایی بکر با اقلیممطلوب و نقطه ضعف این روستاها، کمبود امکانات و خدمات مرتبط با بخش گردشگری می باشد. ازطرف دیگر در روستاهای جلگه ای، مهمترین نقطه قوت نزدیکی به دریا و موقعیت ساحلی روستاها ونقطه ضعف این روستاها عدم تمایل گردشگران جهت بازدید از این روستاها می باشد. به طور کلی فارغاز جاذبه های پهنه ای گردشگری نظیر جنگل ، کوه و دریا، به لحاظ دیگر جاذبه های نقطه ایگردشگری، روستاهای هدف کوهستانی علی رغم ضعف امکانات و خدمات در مقایسه با روستاهای هدفجلگه ای، دارای نقاط قوت بیشتری در زمینه جاذبه های گردشگری می باشد به طوری که نتایجمصاحبه با گردشگران، بیانگر تمایل بالای گردشگران جهت بازدید از روستاهای هدف گردشگریکوهستانی در مقایسه با روستاهای جلگه ای هدف گردشگری بوده است. و از این رو روستاهای هدفگردشگری کوهستانی، پتانسیل و قابلیت بیشتری برای جذب گردشگران و توسعه گردشگری دارند.