ارتباط عدالت سازمانی و سرمایه اجتماعی در کارکنان ادارات تربیت بدنی استان آذربایجان غربی

هدف: سرمایه اجتماعی سازمانی، به عنوان منبع ناشی از روابط اجتماعی درون سازمان تعریف می شود که از طریق گرایش به هدف جمعی و اعتماد مشترک سطوح اعضا مشخص شده است. پژوهش حاضر با هدف تعینن رابطه عدالت سازمانی و سرمایه اجتماعی در ادارات تربیت بدنی استان آذربایجان غربی انجام گردید. روش شناسی: تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی و از شاخه تحقیقات میدانی بود. در این تحقیق نمونه آماری برابر با جامعه آماری و به صورت تمام شمار مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور پرسشنامه های عدالت سازمانی ( مورمن و نیهوف، 1993) و سرمایه اجتماعی(ناهاپیت و گوشال، 1998) که پایایی آنها از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب (0/93، و 0/80) بدست آمد، در بین گروه نمونه شامل 94 نفر از کارکنان ادارات تربیت بدنی استان آذربایجان غربی توزیع و جمع آوری شد. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد که بین عدالت توزیعی و رویه ای و سرمایه اجتماعی رابطه ی معناداری وجود ندارد. اما بین عدالت مراوده ای و سرمایه اجتماعی رابطه ی ( pسرمایه اجتماعی عملکرد سازمانی بهتری دارند، بنابراین توجه به عوامل افزایش دهنده سرمایه اجتماعی و بویژه عدالت سازمانی از اهمیت شایانی برخوردار است، زیرا رعایت عدالت در سازمان ها یکی از مهمترین طرقی است که سازمان ها را یاری می دهد تا علاوه بر بهره مندی از مزایای عدالت سازمانی، بتوانند محیطی آکنده از سرمایه اجتماعی فراهم آورده و به دستاوردهای مهمی در این خصوص دست یابند.

کلیدواژه ها:

عدالت سازمانی ، سرمایه اجتماعی ، ادارات تربیت بدنی