رابطه وضعیت اقتصادی - اجتماعی (SES) با میزان فعالیت بدنی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه وضعیت اقتصادی- اجتماعی با میزان فعالیت بدنی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی و به روش میدانی انجام شده است . جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر مقطع کارشناسی در سال تحصیلی 90-89 بودند (9175-N). نمونه آماری شامل ۳۷۰ نفر بودند که به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری، پرسشنامه مشخصات فردی و وضعیت اقتصادی - اجتماعی شامل ۱۰ سؤال و برگرفته از تحقیق نبوی و همکاران ( ۱۳۸۸ ) میباشد. روایی صوری پرسشنامه توسط اساتید بررسی وپایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 0/71 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن و رگرسیون چندگانه) استفاده و سطح معنی داری (0/05=α) تعیین شد . نتایج تحقیق نشان داد، از نظر وضعیت اقتصادی- اجتماعی، %51/7 آزمودنیها در طبقه متوسط، 41/8% در طبقه پایین، 5/1% در طبقه خیلی پایین و 1/4% در طبقه بالا و عالی قرار داشتند. میزان فعالیت بدنی دختران (46/52) و پسران (68/12) دقیقه در هفته بود. علاوه بر این، بین وضعیت اقتصادی- اجتماعی، میزان درآمد، طبقه اقتصادی و تحصیلات پدر با میزان فعالیت بدنی آزمودنیها رابطه مثبت معنی داری یافت شد. نتایج رگرسیون چندگانه، میزان درآمد خانواده و سطح تحصیلات پدر را به عنوان قویترین پیش بینی کننده های میزان فعالیت بدنی آزمودنی ها نشان داد. با توجه به عدم توانایی اکثر آزمودنیها، برای پرداخت شهریه باشگاههای ورزشی خارج از دانشگاه، ضروری است، تسهیلات ورزشی به ویژه در سطح خوابگاه ها توسعه یابند، تا مسایل مالی مانعی برای ورزش کردن دانشجویان در زمان تحصیل نباشد.

کلیدواژه ها:

وضعیت اقتصادی- اجتماعی(SES) ، میزان فعالیت بدنی ، دانشجویان