مقایسه میزان عزت نفس در بین کارمندان ورزشکار و غیر ورزشکار نیروی های مسلح استان گیلان

هدف این تحقیق بررسی میزان عزت بین کارمندان ورزشکار و غیرورزشکار نیروهای مسلح استان گیلان بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارکنان مرد نیروهای مسلح استان گیلان تشکیل دادند. روش تحقیق از نوع توصیفی است که به روش میدانی و با استفاده از پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت انجام شده است. میزان فعالیت بدنی به وسیله پرسشنامه فعالیت بدنی بک سنجیده شد. با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی، کارمندان را که سابقه دو سال عضویت مستمر در یکی از باشگاه ها و یا هیئت های ورزشی را داشتند، در گروه ورزشکار و کارمندانی که فاقد این ویژگی بودند در گروه غیرورزشکار قرار گرفتند. سپس بر اساس جدول اودینسکی 200 پرسشنامه بین کارمندان ورزشکار که میانگین سن، قد و وزن به ترتیب با (15/3±34/11)، (5/98±173/11) و (11/3±75/13) بوده و 200 پرسشنامه بین کارمندان ورزشکار که میانگین سن، قد و وزن به ترتیب با (1/78±31/63)، (5/61±168/1) و (10/2±81/32) بود، توزیع و جمع آوری گردید. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی ضریب همبستگی پیرسون، t-student استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که بین میزان عزت نفس و سطح فعالیت بدنی کارمندان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معنی داری وجود دارد. رابطه معنی داری بین میزان فعالیت بدنی و میزان عزت نفس در کارمندان ورزشکار وجود داشت در حالی که در بین کارمندان ورزشکار بین میزان فعالیت بدنی ومیزان عزت نفس رابطه معنی داری وجود نداشت. که این امر می تواند موردتوجه مسئولین و دست اندرکاران ورزش نیروهای مسلح قرار گرفته و از فعالیت بدنی به عنوان یک عامل سازنده در جهت ارتقاء عزت نفس کارمندان استفاده کرد. با وجود این، برای حصول اطلاعات کاملا روشن در این زمینه، تحقیقات بیشتر ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، کارمندان ، ورزشکار ، غیرورزشکار