تأثیر دوره آموزش نظامی بر ویژگی های شخصیتی دانشجویان نظامی غیر ورزشکار

هدف: شخصیت از بنیادی ترین مفاهیم روانشناسی است که با تجارب مختلف تحت تأثیر قرار می گیرد. برخوردار بودن از شخصیت مطلوب یک دیدگاه ایده آل و مورد توجه برای نیروهای نظامی است. بنابراین هدف از این پژوهش، بررسی اثر دوره ی آموزش نظامی بر ویژگی های شخصیتی دانشجویان ورودی به محیط نظامی بود. روش شناسی: روش تحقیق حاضر نیمه تجربی و طرح تحقیق یک گروهی با پیش آزمون- پس آزمون بود. آزمودنی های تحقیق عبارت بودند از 105 دانشجوی پسر غیر ورزشکار ورودی سال تحصیلی 89-90 یکی از دانشگاههای نظامی که از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند.ابزار اندازه گیری تحقیق پرسش نامه مشخصات فردی و پرسش نامه شخصیتی برن رویتر (BPI) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t وابسته در سطح معنی داری α< 0/05 استفاده شد. یافته ها:نتایج نشان داد آموزش نظامی بر چهار صفت شخصیتی مورد بررسی تأثیر معنی دار مثبت دارد یعنی این دوره سبب افزایش اعتماد به نفس، برترجویی، برون گرایی و کاهش میل به عصبی بودن آزمودنی ها شد. این در حالی بود که آموزش نظامی بر دو صفت شخصیتی اجتماعی بودن و حالت با خود بودن آزمودنی ها تأثیر معنی دار منفی داشت. یعنی سبب افزایش حالت با خود بودن و کاهش اجتماعی بودن آزمودنی ها شد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه آموزش نظامی می تواند بر ویژگی های شخصیتی دانشجویان ورودی به محیط های نظامی اثرات مثت و منفی داشته باشد. لذا مسئولین امر باید با در نظر گرفتن تمهیدات لازم(از جمله افزایش ساعات ورزش، برگزاری مسابقات ورزشی، ایجاد مراکز مشاوره و ...) در طول دوره آموزش نظامی مقدمات از بین رفتن اثرات منفی و حفظ و افزایش اثرات مثبت این دوره را بر صفات شخصیتی دانشجویان فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

آموزش نظامی ، ویژگی های شخصیتی ، دانشجویان نظامی غیر ورزشکار