اثر شکل زمین و جهت روی مشخصه های کمی و کیفی درختان بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl) در جنگل های دشت لاله اندیمشک

تحقیق حاضر به منظور بررسی خصوصیات کمی و کیفی گونه بلوط ایرانی (Quercus brantii) در منطقه دشت لاله اندیمشک انجام شد. برای این منظور با توجه به هر یک ار فرم های مختلف زمین و در چهار جهت جغرافیایی در مجموع تعداد 36 قطعه نمونه دایره ای شکل با مساحت 15 آر، به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب و نسبت به ثبت و اندازه گیری مشخصه های کمی و کیفی درختان اقدام شد. نتایج نشان داد که مشخصه های کمی این توده شامل قطر متوسط برابر سینه 29/54 سانتیمتر، سطح مقطع برابر سینه 5/6 مترمربع در هکتار، متوسط تعداد در هکتار 69 پایه، ارتفاع متوسط 6/16 متر و متوسط ضریب قدکشیدگی 20/86 است. نتایج کیفی نیز نشان داد که 78 درصد درختان توده دارای تاج سالم و 22 درصد تاج درختان ناسالم، 60/5 درصد درختان قائم و 39/5 درصد آنها خمیده و از لحاظ کیفیت تنه نیز 50/8 درصد درجه یک، 45/9 درصد درجه دو و 3/2 درصد درختان درجه سه هستند. بطور کلی می توان بیان نمود که جهت شمالی رویشگاه های مناسبتری از نظر ویژگی های کمی و کیفی درختان بلوط هستند. چنانکه بلندترین درخت بلوط در فرم دامنه و در جهت شمالی و بیشترین قطر متوسط تاج (13/4 متر) در فرم یال و در جهت شمال مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

بلوط ایرانی ، زاگرس ، شکل زمین ، جهت جغرافیایی ، کیفیت تنه