مکانیزم های روانشناختی رشد اخلاق

مقاله حاضر پژوهشی است پیرامون رشد اخلاق در کودک، که با رویکردی روانشناختی نگاهی مقایسه ای به نحوه رشد و بالندگی اخلاق در کودکان می پردازد. در روانشناسی اجتماعی، مکاتب مختلفی به موضوع اخلاق توجه نشانداده و در آن زمینه به بحث و تفحص پرداخته اند. مروری بر ادبیات اخلاق از نظر تاریخچه ای نشان می دهد که عامل کلیدی و اصلی در جهت تعریف مبحثاخلاق در این مکاتب، عقیده زیر بنایی یا دیدگاه فلسفی آنها درباره ماهیت انساناست. در این زمینه سه دیدگاه فلسفی قابل تشخیص است که عبارتند از : الف ) انسان به طور فطری موجودی بد سرشت است . ب) انسان به طور فطریموجودی نیک سیرت است. ج) انسان به طور فطری نه بد است و نه خوب . هر یک از دیدگاه های فوق با توجه به مبانی اعتقادی که دارند، تعریفی برای اخلاق ارائه داده اند. هر یک از 3 دیدگاه فوق تعاریف منحصر به فردی در زمینه رشداخلاقی کودک ارائه داده اند که در برگیرنده نقاط قوت و ضعف منحصر به فردی نیز، می باشند، و هیچ کدام به طور مطلق نمی توانند مورد قضاوت قرار گیرند .جهت آموزش اخلاق کاربردی و کمک به رشد و بالندگی اخلاق در کودک بهترین روش در نظر گرفتن فاکتورهای مختلف اثرگذار بر نحوه زندگی و همچنینی رشد و بالندگی فرد می باشد

کلیدواژه ها:

سرشت ، رشد اخلاقی ، دیدگاه فلسفی ، روانشناسی