بهبود سطح آسایش حرارتی و مصرف انرژی در نمای دوپوسته با استفاده از مواد تغییرفازدهنده

با توجه به گسترش استفاده از شیشه در نمای ساختمان، خطر افزایش مصرف انرژی به علت تبادل حرارتی بالای سطوح نما با محیط پیرامونی به عنوان مشکلی اساسی مطرح است. در این میان، نمای دوپوسته با هدف برقراری تعادل بین دریافت مطلوب نور روز، جذب حرارت و اتلاف حرارت در ساختمان مطرح شده است. مشکل اساسی این سیستم کاهش میزان سطح آسایش حرارتی ساکنین و افزایش مصرف انرژی طی روزهای گرم سال است. هدف از پژوهش حاضر ارایه راهکاری مناسب جهت کاهش برافروختگی حرارت در بین دوپوسته، کاهش پیک بار سرمایش و افزایش آسایش حرارتی است. در این پژوهش مواد تغییرفازدهنده در قالب سایه انداز به عنوان گزینه ای مناسب با قابلیت جذب انرژی در فرم حرارت نهان انتخاب شده اند. جهت پیشبرد اهداف پژوهش، از نرمافزار انسیس و دیزاین بیلدر برای مدلسازی و آنالیز سیستم پیشنهادی استفاده شده است. بررسی ها بر روی طبقات پایین و بالای نمای دوپوسته صورت گرفته و مدل مورد نظر از نظر تغییرات دما در بین دوپوسته، میزان آسایش حرارتی و میزان مصرف انرژی در روز 91 تیر در شهر تهران بررسی شده است. با استفاده از مواد تغییرفازدهنده در قالب سایه انداز در طبقه هفت و طبقه یک از نمای دوپوسته، دمای هوای موجود در بین دوپوسته نسبت به مدل بدون سایهانداز به ترتیب 92 و 5 درجه کاهش یافته است. همچنین، سطح آسایش حرارتی در فضای اداری و میزان مصرف انرژی با استفاده از مواد تغییرفازدهنده به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

نمای دو پوسته ، آسایش حرارتی ، برافروختگی حرارت ، سایهانداز ، مواد تغییرفازدهنده