امکان سنجی تدوین و بکارگیری استراتژی منابع انسانی با مدل SRP

امروزه نقش و اهمیت نیروی انسانی در فرآیند تولید جوامع بشری به عنوان مهمترین عامل جلوه گر شده است. مطالعات و تجربیات اخیر حاکی از آنند که یکی از مهم ترین دغدغه های مدیران سازمانها به ویژه مدیران منابع انسانی ایجاد هماهنگی و یکپارچگی میان استراتژی های کلان سازمانی ئ استراتژی های حوزه منابع انسانی است. غالب مدل های تدوین استراتژی منابع انسانی علاوه بر اینکه بسیار زمانبر بوده و هزینه های گزای را بر دوش سازمان تحمیل می نماید بدلیل وجود پاره ای از نحدودیت ها موفق نبوده اند. این امر موجب گردید که بسیاری از سازمانها از اجرای کامل و دقیق آن سربازنند یا ناتوان بمانند. این تحقیق با بهره گیری از نقاط مزجع استراتژیک بیان می کند که چگونه می توان استراتژی های مناسب منابع انسانی را در قالب عناصر سازمانی مطرح کرد. در این مقاله نوین ترین و کارآمدترین الگوهای تدوین استراتژی منابع انسانی یعنی نقاط مرجع استراتژیک مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته که با نگاه به سطح استراتژیک در تلاش است تا با هدف دستیابی به اسجام ، هماهنگی و ایجاد هم افزایی در شرایط زمانی که مدیران و رهبران دچار نگرانی جدی در خصوص افزایش بهره وری و بالا بردن عملکرد سازمان می باشند به این سوال پاسخ دهد که چگونه بین استراتژی سازمان و استراتژی منابع انسانی هماهنگی و ارتباط برقرار می شود. مدیریت منابع انسانی هنگامی بیشترین اثربخشی را خواهد داشت که تصمیمات اتخاذ شده یا نقطه ای که تصمیمات در آنن اجرا می شود بیشترین نزدیکی ممکن را داشته باشد. برای جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از روش کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج نهایی مبین این واقعیت است که در صورت تعریف رابطه بین استراتژی سازمان با استراتژی منابع انسانی آن می توان بهره وری در عملکرد سازمان را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

استراتچی منابع انسانی ، نقاط مرجع استراتژیک ، کنترل ، بازار کار