رابطه نگرش مذهبی با سازگاری پس از طلاق در زنان مطلقه

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر نگرش مذهبی بر سازگاری پس طلاق در زنان مطلقه انجام شده است. این پژوهش از نوع همبستگی است. که از بین مراجعین به 5 شعبه کمیته امداد و 8 شعبه سازمان بهزیستی به عنوان جامعه ، 6 شعبه ( تعداد 100 نفر) برای نمونه به صورت خوشه ای انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه نگرش سنج مذهبی تجدید نظر شده (RAS-R ) و برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که یافته های استنباطی نشان داد که وقتی عامل اخلاقیات و عقاید وارد معادله شد مجذور همبستگی 0/06 است، یعنی 6 درصد واریانس بین اخلاقیات و عقاید و سازگاری پس از طلاق مشترک است. با توجه به مثبت بودن ضریب رگرسیون ( 0/25 B= ) هرچه اخلاقیات و عقاید افراد مطلقه بیشتر باشد، سازگاری پس از طلاق در آنها بالاتر است و بالعکس. بنابراین می توان گفت مذهب تنها یک مسیر برای سلامت عاطفی نیست بلکه در آشفتگی فرد نیز می تواند تأثیرگذارباشد. در نتیجه نگرش مذهبی میتواند به افراد حمایت و قدرت شخصی بدهد، که این امر بر سازگاری زنان بسیار مؤثر است.

کلیدواژه ها:

نگرش مذهبی ، سازگاری ، طلاق ، زنان