بررسی عوامل موثر درمشارکت اعضای تعاونی های کشاورزی در تصمیم گیری های مربوط به مدیریت تعاونی های کشاورزی استان تهران

شرکتهای تعاونی سازمان هایی مشارکتی هستند و نشانه بارز در آنها دخالت دموکراتیک اعضادر برنامه ریزی ها و تصمیم گیری های مربوط به اداره امور شرکت می باشد اعضا شرکت تعاونی می بایست در تمام مراحل برنامه ریزی از تصمیم گیری تا اجرا و ارزشیابی فعالیت ها دخالت آشکار و داوطلبانه داشتهب اشند درواقع این خصیصه عضو مدار بودن برنامه های شرکت های تعاونی است که مهمترین و اساسی ترین هویت تعاونی بودن آنها محسوب می گردد با وجود این هنوز در بسیاری از جوامع شرکتهای تعاونی یافت میشوند که بدون درنظر گرفتن آرا نیازها و نظرات اعضا برنامه های خود را تدوین می کنند البته عوامل بسیاری در عدم حضور مشارکت اعضا در جریان تصمیم گیری های مربوط به اداره امور شرکت های تعاونی موثر هستند می بایست از جهات مختلف مورد مطالعه و بررسی قرارگیرند دراین زمینه تحقیق حاضر سعی دارد درجهت شناسایی عوامل محدودیت زا و موانع فرار وی مشارکت اعضا در اداره امور تعاونی ها گام برداشته و با بهره گیری از یافته های بدست آمده راهکارهای موثری را درجهت رفع این موانع ارایه دهد. در تحقیق حاضر با این هدف و به منظور بررسی عوامل موثر درجلب مشارکتاعضای شرکت های تعاونی کشاورزی در تصمیم گیری های مربوط به اداره امور شرکت تعاونی ها در سطح استان تهران صورت گرفته است نوع تحقیق کاربردی توصیفی علی ارتباطی و علی قیاسی می باشد جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش شامل 227 نفر از مدیران و 206 نفر اعضای شرکت های تعاونی کشاورزی تحت پوشش وزارت تعاون و درسطح استان تهران می باشد که به ترتیب به شیوه سرشماری ویژه گروه مدیران و طبقه ای تصادفی نسبی ویژه گروه اعضا صورت گرفته است. نتایج حاصل از ضریب همبستگی اسپیرمن بین متغیرها نشان میدهد که بین سن اعضا میزان تحصیلات میزان سهام و سود ناشی از آن و میزان مشارکت ایشان در تصمیم گیری های شرکت تعاون رابطه مثبت و معنی داریوجود دارد.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، اعضا تعاونی کشاورزی ، مدیریت تعاونی ، تصمیم گیری ، استان تهران