تأثیر اتصال داروی پنی سیلین نوع جی به بدنه کربن نانو تیوب با ساختار آرمچیر به وسیله پیوند اکسیژنی بر مشخه های فیزیکی کشش، خمش، کشش خمشی و پیچش

رسانش صحیح داروها به سلول های بیمار بسیار حائز اهمیت می باشد، بطوری که تحقیق در این رابطه از اهداف محققان در سراسر دنیا می باشد. در این نوشتار هدف آن است که لوله های ساخته شده از نانو ذرات کربنی را به عنوانحامل رسانش دارو در نظر گرفته و تأثیرات اتصال یک ماده ی دارویی خاص )به عنوان مثال، پنی سیلین نوع جی( بر مشخصه های فیزیکی این ساختار، مثل کشش، خمش، کشش خمشی و پیچش را بررسی نماییم و در نهایت به ایننتیجه برسیم که آیا اتصال هسته ی دارویی پنی سیلین به این ساختار باعث بروز تغییرات فاحشی در کل ساختار می شود یا آن که می توان بدون دغدغه ی خاطر از این لوله های ریز ساختار به عنوان پایه برای اتصال مواد دارویی کمک گرفت. برای بدست آوردن نتایج و انجام مقایسه ی بین حالت های مختلف از نرم افزارهای Chem Bio Ultra Ver 12.0 ،VNL ، ورژن 11 Ninithi ورژن 1 و Nano Tube Modeler استفاده شده است، که حالات مورد نظر نوعاً در محیط این نرم افزارها مدل و پیاده سازی شده تا نتایج از درجه اطمینان بالایی برخوردار باشند

کلیدواژه ها:

کربن نانو تیوب آرمچیر ، جی پنی سیلین ، رسانش دارو ، کشش خمشی