تأثیر زمان ماند و غلظت بیوسورفاکتانت رمنولیپید بر پایدارسازی نانو ذرات FE3O4

امروزه به دلیل رشد روزافزون صنایع و ورود آلاینده های مختلف به محیط زیست استفاده از فناوری نانو به عنوان یک روش پربازده و کم هزینه برای پاکسازی محیط زیست اهمیت بیشتری یافته است. در بسیاری از تحقیقات جهت استفاده بهینه از نانو ذرات، تثبیت و پایدارسازی آنها باید موردتوجه قرار گیرد. هدف از این تحقیق، ارزیابی پایدارسازی نانو ذرات اکسید آهن ɪɪɪ Fe3O4 با استفاده از بیوسورفکتانت رمنولیپید است جهت نیل به این هدف میزان پایداری نانوذرات اکسید آهن ɪɪɪ در غلظت های مختلف محلول رمنولیپید شامل 0/1،0/01و0/001 درصد و در مدت زمان های مانند 0،1،3،6،12و24 ساعت با استفاده از اندازه گیری میزان نشست نانو ذرات توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در طی مدت زمان 3 ساعت اندازه گیری شد نتایج نشان می دهد که محلول رمنولیپید با غلظت 0/1% قادر به تثبیت نانوذرات اکسید آهن در غلظت های مختلف 50،100و200ppm می باشد همچنین بر اساس نتایج به دست آمده افزایش زمان ماند محلول نانوذره بر تثبیت بیشتر نانوذرات اکسید آهن موثر بوده و با افزایش زمان ماند نشست نانوذرات کاهش می یابد

کلیدواژه ها:

نانوذره ، اکسید آهن ɪɪɪ ، پایداری ، رمنولیپید ، زمان