تولید نانوالیاف الکتروریسی فوق جاذب با استفاده از بتاگلوکان

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,025

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TCPCO03_206

تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1395

چکیده مقاله:

مواد پلیمری فوق جاذب SAPs شبکه های آبدوست هستند که میتوانند به مقدار زیادی آب یا محلول های آبی را حفظ یا جذب کنند. اگرچه امروزه بیشتر پلیمرهای فوق جاذب به علت هزینه کمتر در قبال بازدهی بالای مواد سنتیک و پتروشیمیایی،برمبنای مونومرهای اکریلیکی هستند، دراین تحقیق برای حمایت از مسائل زیست محیطی، درصدد جایگزینی این محصولات با نوع طبیعی و دوستدار محیط زیست هستیم. دراین پژوهش نانو الیاف فوق جاذب جدید با استفاده از بتاگلوکان BG پلی وینیل الکل PVA پلی وینیل پیرولیدون PVP و مونت موریلونیت MMT به روش الکتروریسی تهیه گردید. برای ایجاد اتصال عرضی با استفاده ازآمونیوم پرسولفات APS به عنوان آغازگر ومتیلن بیس آکریل آمید MBA به عنوان کراس لینک کننده مورد استفاده قرار گرفت. تاثیر میزان بتا گلوکان و PVP , PVA درمیزان تورم نانو الیاف فوق جاذب مورد بررسی قرار گرفت. قطر و ساختار نانو الیاف الکتروریسی شده توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی SEM شناسایی گروه های عاملی موجود در نمونه توسط طیف سنجی مادون قرمز FTIR مورد بررسی قرارگرفت. نانو الیاف فوق جاذب تولید شده PVP/PVA/BG با نسبت های50/12/6 درصد نشان داد که 1190%در آب متورم میشود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

اکبر کریمی

دانشجوی کارشناسی ارشد ساختارهای نانو لیفی- دانشگاه گیلان

مرجان عباسی

استادیار - دانشگاه گیلان

جواد مختاری

دانشیار دانشگاه گیلان