ذخیره سازی زیر زمینی گاز طبیعی در راستای صیانت از مخازن نفتی

گاز طبیعی بعنوان یک سوخت پاک شناخته میشود، به نحوی که جایگزینی آن با سوختهای فسیلی مایع و جامد درصنایع رشدی فزاینده یافته است. تغییرات فصلی مصرف گاز طبیعی از جمله پارامترهایی است که بکارگیری آن را در بخش های مختلف مصرف کننده با مشکلات جدی مواجه ساخته است، لذا غلبه بر معضل تغییرات فصلی از جمله عواملی است که می تواند در ایجاد توازن عرضه و تقاضا مفید واقع شود. تغییرات فصلی مصرف گاز طبیعی عمدتا مربوط به بخش خانگی – تجاری است. با توجه به اینکه اوج مصرف گاز طبیعی بخش خانگی – در 4 ماه سرد سال است، لذا طراحی سیستم پالایش و انتقال بر اساس نیاز فصلی باعث اتلاف سرمایه هنگفتی خواهد شد. بعلاوه این امر موجب کمبود گاز طبیعی به منظور تامین تقاضای بخش های دیگر مصرف کننده گاز طبیعی خواهد شد. تزریق گاز طبیعی از جمله مواردی است که از تغییرات فصلی مصرف در بخش خانگی – تجاری متاثر می شود. تحقق تزریق گاز طبیعی به مخازن نفتی به منظور صیانت از این مخازن و افزایش بازیافت نفت خام انجام می شود که برآورده نشدن این نیاز، خسارات جبران ناپذیری را بر اقتصاد کشور تحمیل خواهد کرد. ذخیره سای زیر زمینی گاز طبیعی در نزدیکی نقاط مصرف یکی از روشهایی است که می تواند در این زمینه راهگشا باشد. در این مقاله ضمن مرور مختصری بر مبانی و اصول فنی و اقتصادی ذخیره سازی زیر زمین گاز طبیعی، نتیجه بکارگیری این روش در برقراری توازن عرضه و تقاضا در هشت ماهه گرم و چهار ماهه سرد سال مورد بررسی قرار گرفته و راهکارهایی جهت بهینه سازی بلند مدت سیستم عرضه کشور ارائه خواهد گردید.