جایابی واحدهای تولید پراکنده با ملاحظه ی تلفات توان و پایداری شبکه

تولیدات پراکنده (DG-ها) اخیراً به عنوان یک راه حل برای چالش های زیست محیطی و اقتصادی ناشی از نیروگاه های مرسوم، به صورت فزاینده ای مورد توجه هستند. در این مطالعه، یک چهارچوب چند هدفه به صورت یک برنامه ریزی غیرخطی (NLP) برای جایابی و اندازه یابی بهینه ی واحدهای DG پیشنهاد می شود. توابع هدف شامل کمینه کردن تعداد DG-ها و تلفات توان و همچنین بیشینه کردن حاشیه ی پایداری ولتاژ هستند که به صورت یک تابع از متغیرهای تصمیم گیری فرمول بندی می شوند. توابع هدف به صورت یک تابع هدف با یکدیگر ترکیب می کردند. به منظور اجتناب از مسائلی با انتخاب ضرایب وزنی مناسب، فازی سازی بر روی توابع هدف اعمال شده است تا آن ها را به مقیاس یکسانی دربیاورد. واحدهای DG در باس های در باس هایی مؤثرتر از باس های انتهایی اتصالات شعاعی، به صورتی که معمولاً توسط روش های قبلی برای بهبود پایداری ولتاژ تعیین می گردید، جای می گیرند. همچنین، قیدهای سیستم قدرت شامل حدود شاخه و ولتاژ در این مسأله ملاحظه شده اند. روش پیشنهاد شده نه تنها قادر است تا تمامی انواع فناوری های DG را مدل کند، بلکه همچنین به جای حدود ثابت، حدود راکتیو تطبیقی را برای DG-ها به کار می گیرد. علاوه بر این، یک روند سه مرحله ای پیشنهاد می شود که به تدریج مسأله ی چند-هدفه را حل می کند تا از جواب های غیرعملی جلوگیری کند. همچنین، یک تکنیک جدید پیشنهاد می شود تا تعداد DG-ها را بدون تبدیل کردن مسأله ی NLP به NLPعدد صحیح-مختلط فرمول بندی می کند. نتایج آزمایش روش پیشنهادی کارآمدی آن را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

تولید پراکنده ، تلفات توان ، فازی سازی ، شبکه