نقش اینترنت اشیاء در محیط آموزشی

اینترنت اشیاء (IoT) بهعنوان یک پارادایم جدید، انقلابی در محاسبات ایجاد کرده است. این فناوری اشاره به پیشرفتهای تکنولوژیکی در شبکهسازی با کمک این موضوع دارد که آیا اهداف جهان واقعی، میتوانند برای ارتباط با همدیگر در اینترنت به یکدیگر متصل گردند یا نه. اهدافی که به یکدیگر متصل میشوند، اشیاء نامیده میشوند. اتصال اشیای مختلف در اینترنت با قابلیت ارسال و دریافت اطلاعات، کاربردهای زیادی در بیشتر زمینه ها مانند مراقبتهای بهداشتی، کسب و کار، حمل و نقل، کشاورزی، مدیریت و آموزش دارد. یکی از مهمترین، موثرترین و گستردهترین سازمانهای اجتماعی که مسئولیت انتخاب و انتقال عناصر فرهنگی و علمی را به نسل نو ساخته جامعه بر عهده دارد، سازمان آموزش و پرورش هر کشور است. بسیاری از صاحبنظران عرصه تکنولوژی معتقدند که اینترنت اشیاء به مانند کتاب در قرن نوزدهم یک مهم در عرصه آموزش و یادگیری در قرن بیست و یکم خواهد بود. این تکنولوژی از پتانسیل کافی برای متحول کردن شیوه آموزش و یادگیری، شیوه زندگی و کار انسانها برخوردار است، زیرا با استفاده از آن میتوان داده ها را به طور مشترک و با همکاری دستهجمعی مورد استفاده قرار داد. این ساختار عملکرد عالی در دیجیتالی کردن وظایف و نقشها را دارد و رفاه اجتماعی، آموزش تکمیلی، آموزش از راه دور و توسعه حرفهای را فراهم میکند. از مهمترین کاربردهایIoT در آموزش میتوان به نقش آن در ارتقاء فضا و محیط آموزشی با استفاده از ابزارهایی همچون ماژول حضور و غیاب هوشمند، مدیریت هوشمند محیط، حفظ هوشمند نظم و حفظ نظافت و پاکیزگی محیط اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

اینترنت اشیاء ، کیفیت آموزش ، دیجیتالی کردن وظایف.