بررسی تاثیر شرایط اقلیمی بر روند گردشگری سالانه (مطالعه موردی: بم و سیرجان)

اقلیم یکی از عناصر جغرافیایی است که فضای جغرافیایی را شکل می دهد. توجه به آب و هوا برای برنامه ریزی گردشگری ضروری است آب و هوا بر پدیده های محیطی برای یک برنامه ریزی گردشگری تاثیرگذار است. در این پژوهش از داده های هواشناسی ایستگاههای بم و سیرجان در بازه زمانی 20 ساله (2005-1985) و شاخص دمای معادل فیزیولوژیک (PET) برای ارزیابی شرایط آسایشی استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان داد که شرایط مطلوب اقلیم آسایشی در شهر سیرجان به صورت دو دوره مجزا در اوایل بهار و اوایل پاییز واقع شده است. و شرایط نسبتا مناسب اقلیمی برای گردشگری در شهر بهم محدوده به ماه از اواسط تابستان تا اوایل پاییز می باشد. اصلی ترین عامل محدودیت گردشگری در این مناطق مربوط به فصل تابستان و تنش های گرمایی متوسط آنها می باشد.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، دمای فیزیولوژیک ، آسایش اقلیمی ، گردشگری ، بیلان انرژی