ارزیابی اکولوژیکی شهرک های مسکونی در پیرامون منطقه توریستی دریاچه شورابیل با بکارگیری روش AHP

مهمترین ویژگی کاربردی دریاچه شورابیل اختصاص به ظرفیت فراغتی آن برای اهالی اردبیل است که ساخت و سازهای شتاب زده در حاشیه دریاچه تا حدود زیادی عملکرد فراغتی آن را کاهش داده است. مهمتر از همه اختصاص کاملا غلط سواحل شمال شرق و شرق دریاچه به کاربری های غیرتوریستی و گردشگری، مسدود و بد منظر نمودن حواشی دریاچه، با توسعه پایدار شهری و آمایش سرزمین کاملا منافات دارد. محدوده حواشی دریاچه توریستی جنوب شهر اردبیل جزو مناطق یا نواحی تفرجی بین المللی و ناحیه زیست محیطی می باشد لذا توسعه کاربری اراضی از لحاظ مسکونی و اداری و دانشگاهی مغایر با اصول صحیح کاربری اراضی است. هدف از انجام این پژوهش افزایش قابلیت کاربری گردشگری در پیرامون دریاچه شورابیل است که به دلیل رشد افقی شهر به سمت محدوده مذکور از اراضی دارای قابلیت گردشگری کاسته و این اراضی را به نفع کاربری مسکونی بلعیده است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای می باشد و با استفاده از مدل AHP، 27 معیار را مورد بررسی قرار دادیم. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که می توان با برنامه ریزی صحیح و ارائه راه حل هایی زمینه های لازم برای فراهم آوردن فرصتهایی جهت افزایش قابلیت کاربری گردشگری در محدوده مذکور را افزایش داد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی اکولوژیکی ، قابلیت ، محدودیت ، کاربری گردشگری ، دریاچه شورابیل ، AHP