یک سیستم توصیه گر فازی به منظور انتخاب اقامتگاه در گردشگری الکترونیکی: مطالعه موردی گردشگری شهر یزد

یکی از دغدغه های اصلی هر گردشگر در سفر یافتن یک اقامتگاه مناسب است. اما با وجود انبوهی از اطلاعات و اقامتگاه های مختلف، انتخاب اقامتگاهی که نزدیکی بیشتری با اولویت های گردشگر داشته باشد نیازمند صرف زمان زیادی است. هدف این پژوهش، طراحی یک سیستم توصیه گر فازی است که به گردشگر، اقامتگاه بهینه را که به معیارهای او نزدیک تر است، توصیه نماید. مطالعه موردی این تحقیق بر روی بخشی از هتل ها و مهمان پذیرهای شهر یزد انجام گرفته است. در پژوهش پیش رو، ابتدا سه معیار که با توجه به پژوهش های پیشین برای گردشگران اولویت دارد درنظر گرفته می شود. مقادیر این سه معیار محاسبه و پس از استنتاج فازی، مراحل تصمیم گیری و توصیه، صورت می گیرد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که با استفاده از سیستم توصیه گر فازی طراحی شده، می توان اقامتگاههایی را به گردشگر توصیه نمود به نحوی که رضایت گردشگر را کسب نماید و بیشترین تطابق را با معیارهای گردشگر داشته باشد. عملکرد سیستم طراحی شده با داده های واقعی و بر اساس معیارهای ارزیابی، مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج این ارزیابی حاکی از دقت و صحت خروجی های سیستم است.

کلیدواژه ها:

سیستم توصیه گر ، منطق فازی ، اقامتگاه ، گردشگری ، گردشگری الکترونیکی