طبقه بندی مخاطرات خشکسالی استان ایلام با استفاده از شاخص استاندارد شده بارش (SPI)

در این مطالعه ابتدا آمار 27 سال (از 1366 تا 1392) بارش ایستگاه باران سنجی استان به عنوان پایه آماری مشترک در بررسی تغییرات زمانی بارش مورد توجه قرار گرفت. سپس صحت و همگنی داده های مورد بررسی و داده های ناقص هر ایستگاه با استفاده از داده های ایستگاه های مجاور از طریق روش ضریب همبستگی مورد بازسازی قرار گرفت. در مرحله بعدی با استفاده از روش میانگین متحرک، روند دوره های خشک و مرطوب به وسیله آمار دراز مدت بارش اندازه گیری شد. سپس با استفاده از شاخص استاندارد شده بارش (SPI)، به پایش و تجزیه و تحلیل میزان و تداوم خشکسالی های سالانه پرداخته شد. سپس با استفاده از روش درون یابی کریجینگ، به پهنه بندی توزیع خشکسالی در سطح استان، مبادرت و مشخص شد که از ابتدای دوره مطالعه تا حوالی سال 1377، استان یک دوره ترسالی و تا سال 1381 یک دوره خشکسالی را طی نموده است. پس از آن تا حوالی سال 1384 بارش استان در حد متوسط بوده و پس از آن کل استان در خشکسالی به سربرده است. همچنین روند آمارها نشانگر افت کلی در بارش استان به میزان حدود 200 میلیمتر در طی 27 سال می باشد و نیز نشانگر تغییر اقلیم در این استان می باشد. بررسی ها نشان داد که مناطق شمالی استان که بارش بیشتری از نواحی جنوبی آن دریافت می کند. در خشکسالی ها میزان کاهش بارش بیشتر و در ترسالی ها افزایش کمتری نسبت به میانگین بارش در مقایسه با مناطق جنوبی استان ایلام دارد.

کلیدواژه ها:

استان ایلام ، خشکسالی ، شاخص SPI ، بارش ، درون یابی