سیاست های برنامه ریزی توسعه ی توریسم پایدار طبیعی

صنعت گردشگری با این که دارای منافع و مزایایی برای کشورهای گردشگر پذیر است، ولی مانند خیلی از مقوله های دیگر برخی تبعات و آثار منفی را نیز به دنبال دارد. در سطح جهانی تلاش همه دولت ها بر این است تا با برنامه ریزی های صحیح و نظارت اصولی، منافع حاصل از جهانگردی را به حداکثر برسانند و در مقابل، آثار منفی آن را به حداقل کاهش دهند، لذا توریسم پایدار آن نوع از توریسم است که بتواند توسعه پایدار را تسهیل کند. این پژوهش با توجه به نوع هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش؛ از نوع تحقیقات توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است. یافته های تحقیق موید آن است اطلاع رسانی بومی در مورد اهمیت نقش گردشگری در اقتصاد کشور و در همین راستا اهمیت حفاظت از منابع طبیعی، توسعه برنامه های آموزشی برای آگاهی مردم بومی، راهنمایان تور، گروه های زیربط و سازمان های خصوصی و دولتی در جهت توسعه ی توریسم و ا کوتوریسم پایدار، آموزش و اطلاع رسانی توسعه ی پایدار گردشگری قبل و در حین سفر به توریست ها و اکوتوریست ها، ایجاد مراکز، بخش ها، سازمان های خصوصی و NGO ها در جهت تبلیغ، سرمایه گذاری و توسعه ی پایدار گردشگری و طبیعت گردی و ارائه ی راهکارها و راهبردهای بهینه به آنان، سرمایه گذاری، کنترل، ترویج- توسعه و حمایت زیاد این مهم از سوی دولت و مراکز دولتی، اقدامات امنیتی درجهت جلوگیری از آسیب رسانی به محیط طبیعی و جاذبه های گردشگری طبیعی، حمایت از سرمایه گذاری بخش خصوصی در جهت حفظ و نگهداری وتوسعه ی گردشگری و طبیعت گردی پایدار از سیاست های مؤثر در پایداری توریسم طبیعی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، برنامه ریزی ، توریسم پایدار ، توسعه پایدار ، راهبردها