جذب توریسم؛ کلید احیای اقتصاد (مطالعه جاذبه های گردشگری شهر بجنورد)

ایران کشوری است با جاذبه های گوناگون تاریخی، فرهنگی، جغرافیایی و وجود اقوام گوناگون با آداب و سنن منحصربه فرد، چهره های متفاوتی به این خطه بخشیده است. متاسفانه نبود زیرساخت های فرهنگی مرتبط با مقوله باعث بروز رفتارهای نا به هنجار نسبت به گردشگران و نقش پایین این صنعت در ایران گردیده است. در این مقاله سعی بر آن است تا با روش تحلیلی- توصیفی و استفاده از منابع کتابخانه ای به بررسی تاثیر فرهنگ و سنت های بومی بامطالعه ی بیشتر در خصوص بناهای تاریخی شهر بجنورد برجذب گردشگران، جهت استفاده از سنت های بومی متاثر از فرهنگ در شرایط امروز بپردازیم. شناخت الگوها و سنت های بومی شهرها می تواند به منزله ی شناخت جامعه باشد. گسترش صنعت گردشگری در مکان هایی که پتانسیل بالقوه جذب گردشگر مانند شهرستان بجنورد رادارند، می تواند کارآمد در جهت رشد و توسعه همه جانبه، به خصوص ازلحاظ جنبه اقتصادی جوامع میزبان به کار گرفته شود. منابع طبیعی قابل بهره برداری در دشت بجنورد اعم از آب وخاک و اقلیم نسبتآ مناسب و علفزارها و مراتع، به مثابه منابع درونی زمینه های اولیه ایجاد گسترش مراکز زیست انسانی را در ادوار تاریخی فراهم می آورد که با توجه به ارزش های فضایی نظیر موقعیت جغرافیایی، قرارگیری دو دالان طبیعی ارتباطی خراسان به مازندران و همچنین فاصله کافی از سایر حوزه های متمرکز زیستی در دشت های قوچان و شیروان به مراتب تقویت شده و رد مقیاس ناحیه ای مزیت های نسبی خود را نشان می دهد. علاوه بر این برخی ملاحظات سیاسی، موقعیت سوق الجیشی شمال خراسان و محدودیت های ارتباطی آن و تکاپوی موجود در جاده تاریخی ابریشم نیز بر این ارزش ها می افزوده است.

کلیدواژه ها:

توریسم ، گردشگری ، اقتصاد ، مکان های تاریخی ، بجنورد