بررسی همراهی چند شکلی های rs6323 ژن MAOA و استعداد ابتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی در بین کودکان منطقه شمال غرب ایران

مقدمه: اختلال کم توجهی و بیش فعالی (ADHD) یکی از اختلالات روانی شایع دوران کودکی است که گاهی تا بزرگسالی ادامه می یابد. این اختلال امروزه با سه ویژگی اصلی نقص توجه، بیش فعالی و تحریک پذیریشناخته می شود در حالی که شیوع این اختلال در پسران بیشتر از دختران است. بر اساس راهنمای تشخیصی آماری ناهنجاری های روانی DSM-IV سه زیر گروه برای این اختلال مطرح شده: عمدتا بیش فعال، عمدتا بی توجه و نوع مرکب. عوامل محیطی و برهمکنش های ژنی محیطی با افزایش احتمال بروز این اختلال در ارتباط هستند که از میان این عوامل می توان به ژن های مسیر دوپامینرژیک، آدرنرژیک و سروتونرژیک اشاره کرد. ژن MAOA که بر روی کروموزوم Xp11.23 قرار گرفته در کاتابولیسم این نوروتراسمیترها از اهمیت بالایی برخوردار هست. روش: در این مطالعه مورد - شاهدی 137 کودک مبتلا به اختلال کم توجهی و بیش فعالی و 100 کودک سالم در رده سنی 3 تا 8 سال که از لحاظ سنی با گروه بیمار در توافق هستند، به عنوان گروه کنترل انتخاب شده و از آنها نمونه های خونی تهیه گردید. بعد از استخراج DNA ، چند شکلی ذکر شده با استفاده از تکنیک RFLP_PCR و PCR بررسی و تعیین ژنوتیپ گردید. داده های حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS آنالیز گردید. و به منظور بررسی انحراف از تعادل هاردی واینبرگ در هر دو گروه برای فراوانی آللی و ژنوتیپی و SNP از نرم افزار آنلاین HWE استفاده شد. یافته ها: داده های بدست آمده تایید کرده اند که ژنوتیپ TT نقش مهمی را در پاتوژنیسیتی اختلال ADHD ایفا می کند (با نسبت شانس 3/619، فاصله اطمینان 95 درصد: 17/213-0/878 و P=0/044) در حالی که فراوانی سایر ژنوتیپ ها، همچنین فراوانی آللی در گروه کنترل نسبت به گروه هدف تفاوت معنی داری نشان نداد (P<0.05). نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که بین چندشکلی rs6323 در اگزون شماره 8 ژن MAOA و ADHD ارتباط معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

، ADHD ، ژن MAOA ، پلی مورفیسم ، rs6323 ، SNP