شناسایی عوامل موثر بر یادگیری الکترونیکی در دانشگاه های کشور

هدف از این پژوهش، شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر یادگیری الکترونیکی ازنظر دانشجویان و اساتید دانشگاه می باشد. روش پژوهش حاضر ازلحاظ هدف، از نوع کاربردی است و ازلحاظ نوع رویکرد از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل دو بخش می باشد، بخش اول از جامعه آماری شامل تمامی اساتید و مسئولین بخش انفورماتیک و برنامه ریزی دانشگاه فردوسی شهر مشهد که برابر 519 نفر می باشند و بخش دوم جامعه آماری تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد (دوره مجازی) در نیم سال اول سال تحصیلی (97-1396) که 250 نفر هستند، می باشند؛ که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 221 از اساتید و مسئولین بخش انفورماتیک و برنامه ریزی دانشگاه فردوسی شهر مشهد و تعداد 151 نفر از دانشجویان دوره های مجازی به روش تصادفی ساده انتخاب گردیدند. ابزار این پژوهش پرسشنامه طراحی شده بر اساس فن دلفی می باشد. نتایج حاصل از نتایج حاصل از تکنیک دلفی نشان دهنده شناسایی ابعاد 4 گانه (زیرساخت ها، تخصص و مهارت ها، انگیزش و قدرت یادگیری) برای متغیر یادگیری الکترونیکی در دانشگاه فردوسی شهر مشهد می باشد. همچنین حاصل از آزمون تحلیل عاملی تائیدی مرتبه اول و دوم با استفاده از نرم افزار LISREL نیز بیانگر این است که این ابعاد با 18 شاخص از منظر اساتید و دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد مورد تائید می باشند. نتایج حاصل از رتبه بندی ابعاد مذکور از منظر دانشجویان نشان دهنده کسب رتبه اول برای بعد دسترسی به تکنولوژی، رتبه دوم مربوط به مهارت و ارتباطات برخط، رتبه سوم توانایی یادگیری و رتبه آخر مربوط به بعد انگیزش دانشجویان می باشد؛ همچنین نتایج حاصل از رتبه بندی ابعاد مذکور از منظر دانشجویان نشان دهنده کسب رتبه اول برای بعد دسترسی به تکنولوژی، رتبه دوم مربوط به توانایی یادگیری، رتبه سوم مربوط به مهارت های برخط و پایین ترین رتبه مربوط به بعد انگیزش دانشجویان می باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیکی ، اینترنت ، نظام آموزشی ، دانشگاه فردوسی مشهد.