پاسخ های فشارخون، ضربان قلب و هزینه اکسیژن میوکارد به ترتیب فعالیت ورزشی مقاومتی در زنان دارای اضافه وزن

زمینه و هدف: هدف مطالعه ی حاضر بررسی پاسخهای فشارخون سیستولی، دیاستولی، ضربان قلب و هزینهی اکسیژن میوکارد به ترتیب فعالیت ورزشی مقاومتی بود.روش بررسی: هشت زن دارای اضافه وزن (سن 41/6±4/5 سال، قد 161±0/1 سانتیمتر، وزن 73/8±4/5 کیلوگرم، شاخص توده ی بدنی 28/6±1 کیلوگرم بر متر مربع به طور تصادفی در 3 جلسه ی 1 ترتیب فعالیت ورزشی مقاومتی از عضلات بزرگ به کوچک، 2 ترتیب فعالیت ورزشی مقاومتی از عضلات کوچک به بزرگ و 3 کنترل بدون فعالیت، با فاصله ی یک هفته از یکدیگر شرکت کردند. آزمودنی ها 8 حرکت را با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه، در 3 نوبت 10 تکراری و با فواصل استراحتی 2 دقیقه ای بین نوبت ها و حرکات اجرا کردند. فشارخون ، ضربان قلب و هزینهی اکسیژن میوکارد، قبل از فعالیت و پس از فعالیت هر 15 دقیقه و تا 60 دقیقه اندازهگیری شد.یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر نشان داد، فشارخون سیستولی طی 60 دقیقه پس از هر دو ترتیب فعالیت در مقایسه با سطوح قبل از آن به طور معنیداری پایین بود (P 0/05)، درحالیکه فشارخون دیاستولی تغییر معنیداری نداشت. ضربان قلب پس از هر دو ترتیب فعالیت نسبت به سطوح پایه افزایش معنیداری یافت .(P 0/05) هزینه ی اکسیژن میوکارد تنها تا دقیقه ی 30 پس از هر دو ترتیب فعالیت افزایش معنیداری داشت .(P 0/05) همچنین در هیچیک از متغیرها تفاوت معنیداری بین دو ترتیب فعالیت مشاهده نشد.نتیجه گیری: در مطالعه ی حاضر تفاوت معنیداری بین دو ترتیب فعالیت ورزشی مقاومتی در پاسخهای همودینامیکی مشاهده نشد

کلیدواژه ها:

ترتیب فعالیت ورزشی مقاومتی ، فشارخون سیستولی ، فشار خون دیاستولی ، ضربان قلب ، هزینه ی اکسیژن میوکارد