مطالعه عزت نفس فیزیکی بر روی بازیکنان بسکتبال دارای ناتوانی جسمی

موضوع: خودآگاهی جسمی یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر عزت نفس محسوب می شود. همانند عزت نفس عمومی، تصور بدنی از خویشتن در حال حاضر گسترش یافته و به عنوان طراحی چند بعدی شامل ادراکاتی خاص در حوزه های مختلف یدنی است. با این حال, مطالعات معدودی وضعیت بدنی ورزشکاران معلول را مورد مطالعه قرار داده اند. هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی عزت نفس جسمانی بازیکنان بسکتبال و بررسی روابط بین حوزه های مختلف جسمی و عزت نفس فیزیکی انجام شد. روش تحقیق: 39 بازیکن بسکتبال که در مسابقات قهرمانی باشگاه ها شرکت کرده بودند، پرسشنامه عزت نفس فیزیکی را پر کردند .(PSDQ) این پرسشنامه شامل هفتاد پرسش است که درک بدنی را در نه حوزه اندازه گیری می کند: سلامت ، هماهنگی ، فعالیت ، چربی بدن ، توانایی های ورزشی، ظاهر، قدرت، انعطاف پذیری و استقامت. علاوه بر این ، پرسشنامه ، عزت نفس جسمانی و عزت نفس عمومی را مورد ارزیابی قرار می دهد. برای اندازه گیری همبستگی آنها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج: نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که شرکت کنندگان ادراکات مثبتی را در کل بدن گزارش کرده اند، از میانگین اندازه 3/85 تا 4/95 (از شش تا). بیشترین میانگین 4/90 برای عزت نفس عمومی بود و پس از آن ظاهر و چربی بدن به ترتیب با میانگین 4/76 و 4/72، در حالی که پایین ترین مقدار متوسط 3/81 مربوط به فعالیت بدنی بود. علاوه بر این، تمامی حیطه ها با عزت نفس جسمانی ارتباط معنی دار داشتند. توجه به این نکته مهم است که دامنه هماهنگی یه ترتیب از 85/9 درصد تا 54/4 درصد برای عزت نفس فیزیکی و فعالیت فیزیکی متغییر بود. نتیجه گیری: این مطالعه یک ساختار چند بعدی از عزت نفس فیزیکی را پشتیبانی می کند که نشان می دهد PSDQ می تواند بر روی بازیکنان بسکتبال با ویلچر اعمال شود.

کلیدواژه ها:

تصور بدنی از خویش ، ساختار چند بعدی ، عزت نفس عمومی ، عزت نفس فیزیکی ، معلولیت جسمی