ارزیابی وضعیت کدگذاری پرونده بیماران در ایران

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 760

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THPC01_025

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1397

چکیده مقاله:

مقدمه: جمع آوری داده های صحیح و کامل بااستفاده از کدگذاری استاندارد برای برنامه ریزی مراقبت بهداشتی، تحقیق، تحلیل، بازپرداخت و سیاست گذاری حیاتی است. عدم تسلط کدگذاران، بدخطی و ناخوانابودن دست خط ها، مستندسازی ناقص یا ناکافی و... نمونه هایی از عوامل پیدایش خطای کدگذاری هستند. هدف این مطالعه بررسی پژوهش های انجام شده در خصوص ارزیابی وضعیت کدگذاری پرونده بیماران بود.روش کار: در این مطالعه مروری، به منظور یافتن مقالات مرتبط با ارزیابی وضعیت کدگذاری پرونده بیماران، در ژورنال های معتبر داخلی و خارجی، Science ,Elsevier ,PubMed ,Google Scholar Web of ,بانک های اطلاعاتی علمی، با استفاده از کلیدواژه های انگلیسی از مارس 1997 تا مارس2017 جستجو شدند. برای دقت در جستجو، کلیدواژه های زیر بصورت ترکیبی مورد استفاده قرار گرفتندCoding, coding correctness, documentation, coding error, miscoding, Encoding patient records. پس از بررسی و حذف موارد تکراری و مواردی که با دامنه موضوع پژوهش همخوانی نداشتند، از میان 115 مقاله و سایت واجدمعیارهای ورود به پژوهش، 21 مقاله مرتبط مورد استفاده قرارگرفت.یافته ها: 21 مقاله داخلی و خارجی مورد استفاده قرارگرفت که در این بین هشت مقاله به طور اختصاصی به بررسی مولفه های کیفیت کدگذاری، هشت مقاله به بررسی صحت کدگذاری، سه مقاله به صورت مشترک هر دو موضوع کیفیت و صحت کدگذاری، و دو مقاله نیز بررسی عوامل موثر بر صحت کدگذاری را بررسی کرده بودند. از مولفه های کیفیت کدگذاری، بیشتر مطالعات (8مورد) پایایی، اعتبار، کامل بودن و به هنگام بودن داده ها را مورد بررسی قرار داده بودند. در خصوص صحت کدگذاری (4 مورد) صحت انتخاب کد (تشخیص و اقدام) اصلی را مورد بررسی قرار داده بودند. در خصوص عوامل موثر بر صحت کدگذاری، (4 مورد) عدم آشنایی پزشکان با اصول تشخیص نویسی صحیح، عدم آشنایی کدگذاران با قوانین کدگذاری، استفاده ازاختصارات، بدخطی و ناخوانابودن دست خط ها، مستندسازی ناقص یا ناکافی، (2 مورد) نقش اصول مستندسازی را مورد بررسی قرار داده بودند.نتیجه گیری: در مجموع یافته های مطالعه نشان داد که به منظور کاهش خطا در کدگذاری، ضمن اینکه به تمام کدگذاران استفاده از کتاب توصیه می شود، پیشنهاد می گردد که درمورد بیماری هایی که تجربه کمتری نسبت به آن ها دارند از مشاوره پزشک استفاده کنند. به کدگذاران توصیه می شود که برای مشخص کردن اطلاعات بیشتر (خصوصا نوع و علت بیماری) حتما سایر فرم های مرتبط را مطالعه کنند زیرا استفاده بهتر از اطلاعات موجود می تواند باعث بهبود کیفیت کدگذاری آن ها گردد. ضمن اینکه مستندسازی بهتر علت و نوع بیماری، ثبت خواناتر پرونده ها و عدم استفاده از اختصارات توصیه می گردد. در صورت عدم رعایت نکات گفته شده کدگذاران با پزشک مشورت نمایند.

نویسندگان

معصومه پرواسی

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران.

علی محمدی

استادیار، گروه فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، کرمانشاه، ایران