دانش و نگرش پرستاران و ماماهای بالینی در زمینه پرستاری و سلامت از راه دور

مقدمه: پرستاری از راه دور نیازمند استفاده پرستاران از تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات است و آنان از این فناوری ها به منظور پیشبرد، توسعه و تکامل حرفه پرستاری استفاده می نمایند. در این مطالعه دانش و نگرش پرستاران و ماماهای بالینی در زمینه پرستاری و سلامت از راه دور مورد مطالعه قرار گرفته است.روش کار: این مطالعه توصیفی مقطعی با مشارکت 523 نفر از پرستاران و ماماهای بالینی در سال 1396در بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. نمونه گیری به روش تصادفی طبقه ای انجام گردید. تمایل به مشارکت در مطالعه و دارابودن حداقل یک سال سابقه کار بالینی معیار های ورود به مطالعه را تشکیل می دادند. افرادی که تمایل به مشارکت در مطالعه را نداشتند از مطالعه کنار گذاشته شدند. به منظور جمع آوری داده ها از فرم اطلاعات فردی و همینطور یک پرسشنامه استاندارد روا و پایا جهت گرد آوری دانش و نگرش مشارکت کنندگان در رابطه پرستاری و سلامت از راه دور استفاده شد. داده ها با کمک نرم افزار spss نسخه 16 و آمار توصیفی و استنباطی تحلیل گردید. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن مشارکت کنندگان 00/54 ±00/21 سال بود. 1/89% واحدها با تعریف مفهوم پرستاری از راه دور آشنایی داشتند. این میزان برحسب جنس (003/0=p) و سطح تحصیلات (04/0=p) مشارکت کنندگان متفاوت بود. مردان در مقایسه با زنان تمایل بیشتری به استفاده از پرستاری از راه دور داشتند ( 003/0=p , 98/2-z =). گرچه، 4/35% واحدها نگرش منفی به استفاده از پرستاری از راه دور در امر مراقبت از بیمار داشتند.نتیجه گیری: بطورکلی پرستاران و ماماهای بالینی از سطح آگاهی و نگرش نسبتا مناسبی در مورد پرستاری و سلامت از راه دور برخوردار بودند، گرچه سطح نگرش تعداد اندکی از مشارکت کنندگان مطلوب نبود. پیشنهاد می گردد این موضوع مورد توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران آموزشی کشور قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

پرستاری از راه دور ، سلامت از راه دور ، پرستار ، ماما