کاربرد مدرسهای فناوری اطلاعات در ارتقاء کیفیت زندگی کودکان دبستانی مبتلابه سرطان

مقدمه: کودک مبتلابه سرطان که با تشخیص پزشک به مدرسه بازمیگردد، کودکی با نیازهای خاص تلقی می شود. برآورده شدن این نیازها مستلزم یادگیری مهارتهایی خاص توسط کودک است. هدف این مطالعه موردی آن است که به متخصصان فناوری اطلاعات نشان دهد که چگونه میتوان با بهره گیری از سامانههای برنامه ریزی شده مدرسه به کودکان مبتلابه سرطان در بازگشت به مدرسه کمک کرد تا با یادگیری مهارت های خاص، کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.روش کار: مقاله حاضر یک گزارش موردی است. موردمطالعه این گزارش پسری نه ساله در شهر شیراز است که دوره شیمی درمانی را پشت سر گذاشته و بعد از وقفه ای یک ساله برای ادامه تحصیل در پایه دوم ابتدایی به مدرسه بازگشته است. در این گزارش، برای سنجش کیفیت زندگی کودک مبتلابه سرطان از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی (PedsQL™ 4.0) که عملکرد کودک را در ابعاد چهارگانه سلامت جسمی، عاطفی، اجتماعی و مدرسهای بررسی میکند، استفاده شده است. روند ارتقاء کیفیت زندگی این کودک از غمگینی به شادکامی در چرخه سامانه های برنامه ریزی شده مدرسه اتفاق میافتد.گزارش موردی: فرید در یک مدرسه ابتدایی مبتنی بر فناوری اطلاعات به تحصیل اشتغال دارد. در این مدرسه، ارتباطات درون سازمانی (ارتباط کارکنان با یکدیگر) و ارتباطات برون سازمانی (ارتباط والدین با کارکنان مدرسه) از طریق امکانات فناوری اطلاعات انجام میپذیرد. فرید به سرطان خون مبتلا شده و پس از درمان اولیه دوباره به مدرسه بازگشته است. واحد بهداشت مدرسه به منظور ارزیابی سلامتی این دانش آموز، فایل مربوط به پرسشنامه کیفیت زندگی را از طریق سایت مدرسه برای والدین فرید به صفحه شخصی او ارسال می کند. بررسی نتایج پرسشنامه تکمیل شده کیفیت زندگی نشان می دهد که عملکرد عاطفی فرید رضایت بخش نیست زیرا بیشتر وقتها غمگین است. ازاین رو مربی بهداشت از طریق سیستم خودکارسازی مدرسه وضعیت عاطفی فرید را در پرونده بهداشتی الکترونیکی او ثبت می کند و به مدیر مدرسه اطلاع می دهد. با موافقت مدیر، این پرونده در اختیار اتاق مهارت و سلامت کودکان قرار میگیرد. مشاور مدرسه در پیامی برای والدین فرید از آن ها میخواهد با هماهنگی معلم کلاس، فرید را به اتاق مهارت و سلامت کودکان مدرسه ارجاع دهند. فرید در این اتاق (که به تجهیزات سختافزاری و نرم افزاری موردنیاز مجهز شده است) با تماشای تصاویر پویانمایی ای به گفتگوی با مشاور مدرسه میپردازد و میپذیرد که برای شادکامی نیاز به یادگیری مهارت شادی اندوختن دارد. بانک اطلاعاتی طراحی شده، به مشاور و دانش آموز امکان می دهد تا به جستجوی روشهای مدرسه ای شادی اندوختن بپردازند. پس از همفکری و تنظیم یک برنامه زمانبندی شده برای عملیاتی کردن شادی اندوختن، مشاور نسخه ای از برنامه را از طریق سیستم خودکارسازی برای مدیر و مربی بهداشت مدرسه ارسال می کند و از مربی بهداشت میخواهد با همراهی یکی از همکلاسی های فرید برای کسب مهارت شادی اندوختن، او را پشتیبانی نمایند. باگذشت چهار هفته از اجرای برنامه زمان بندی شده، گزارش واحد بهداشت به مدیر مدرسه بر اساس نتایج باز تکمیل پرسشنامه کیفیت زندگی، حکایت از بهتر شدن عملکرد عاطفی فرید و ارتقاء کیفیت زندگی این دانشآموز دارد. به عنوان پاداش و به منظور تقویت شادکامی فرید، یک پکیج بازی کامپیوتری از طریق واحد فناوری اطلاعات مدرسه به او اهدا می شود.

کلیدواژه ها:

سرطان ، فناوری اطلاعات ، کودک ، کیفیت زندگی ، مدرسه.