بیهوشی داخل بیضه ای موش صحرائی جهت عمل اخته با ترکیب کتامین و زایلازین

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,517

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC15_115

تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1387

چکیده مقاله:

بدون استفاده از حیوانات آزما یشگاهی هیچ یک از پیشرفت های کنونی در زمینه علوم زیستی امکان پذیر نبود . در بین حیوانات آزما یشگاهی، موش صحرائی به دلیل برخورداری از یک فنوتیپ همسان، توز یع وزن یکسان و کوچک بودن جثه، همواره مورد توجه خاص محققین بوده است . از آن جائی که انجام بسیاری از تحقیقات با جراحی یا سا یر اعمال دردناک و استرس زا همراه می باشد؛ بنابراین تدارک بیهوشی و بی دردی مناسب در امر تحقیقات بر روی حیوانات زنده باید همواره مد نظر قرار گیرد . به دلیل اندازه کوچک ، حجم خون کم ، دسترسی غیر موثر و نامناسب به وریدها، قطر کم راه هوائی و حجم جاری تنفسی کم ، بیهوشی به روش تزر یق وریدی یا استنشاقی به آسانی در جوندگان قابل انجام نیست . مطالعه حاضر بر روی ده عدد موش صحرائی نر بالغ که جهت تحقیقات فیزیولوژیک عمل اخته بر روی آنها با ید می شد؛ انجام گرفت . موش ها ی مورد مطالعه با وزن تقر یبی سیصد گرم ، انتخاب شده و توسط دستیار مهار می شدند . ترکیب داروهای کتامین 75) میلی گرم بر کیلوگرم ) و زایلازین ( سه میلی گرم بر کیلوگرم ) در داخل بافت بیضه موش ها ی صحرائی مزبور تزریق شده و سپس موش ها در قفس ها ی مجزائی قرار م ی گرفتند تا رایتینق رفلکسشان از بین برود . سپس عمل اخته در شرا یط آسپتیک بر رو ی آنها انجام می شد . مدت زمان مورد نیاز برای شروع بیهوشی 2/1 ± 3 دقیقه بود . طول مدت بیهوشی 57/3 ± 5 بود که زمان مناسبی برای عمل اخته می باشد . نتایج تحقیق فوق نشانگر ا ین امر است که تزریق داخل بیضه ای ترکیب کتامین، زا یلازین بی دردی مناسبی را برای عمل اخته فراهم می کند و دوره بازگشت از بیهوشی بدون مشکل می باشد . در نوارها ی قلبی اخذ شده در طول مدت بیهوشی آریتمی مشاهده نشد . تحقیق حاضر بیانگر این واقعیت است که در حیوانات کوچکی مانند موش صحرائی که روش ها ی بیهوشی تزریقی د یگر چندان امکان پذ یر نمی باشد؛ به جهت ا ینکه بیضه ها از شبکه عروقی وسیعی برخوردارند ؛ برا ی انجام اعمالی همانند اخته که با برداشت بافت بیضه ها همراه است از تزر یق داخل بیضه ای ترک یبات بیهوشی می توان با موفقیت استفاده کرد

نویسندگان

شاهین حاجی قهرمانی

گروه علوم درمانگاهی آموزشکده دامپزشکی لرستان