بررسی میکروسکوپی تمایز بیضه در جنین بز

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,307

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC15_461

تاریخ نمایه سازی: 11 مهر 1387

چکیده مقاله:

هدف از این بررسی تعیین الگوی رشد بافتی ساختار بیضه در مراحل اولیه تکامل می باشد . بررسی از نوع مشاهده ای توصیفی بود و واحد نمونه گیری در این مطالعه شامل 60 جنین نر جدا شده از رحم بزهای آبستن در کشتارگاه صنعتی بود. نمونه برداری بروش تصادفی انجام گرفت . سن جنین های جمع آوری شده طبق فرمول (17 (Y+2,1 X= محاسبه گردید . نمونه ها جهت پایدارسازی در فرمالین 10 درصد قرار گرفتند . جهت مشاهدات میکروسکوپی، تمامی نمونه ها بعد از طی مراحل تهیه مقاطع بافت شناسی، به روش هماتوکسیلین - ائوزین H&E رنگ آمیزی شده و زیر میکروسکوپ نوری بررسی شدند . در مشاهدات میکروسکوپی، گنادها به صورت توده ای سلولی که از سطح پشتی با کلیه مزونفروز مرتبط می باشد، دیده شد . گنادها توسط یک ردیف سلول مکعبی احاطه می شود . بافت پارانشیم گناد شامل سلول های زایگر اولیه ( گونوسیت ) و سلول های پشتیبان می باشد . در ادا مه رشد جنینی، طنابهای منی ساز اولیه توسط سلول های پشتیبان ساخته می شود این سلولها در اثر تمایز به سلول های سرتولی تبدیل شده و سلول های زایگر اولیه در داخل طنابهای منی ساز مستقر می شوند . پیرا ون گنادها توسط سلولهای بافت همبن دی، کپسول بیضه را تشکیل می دهند و در فضاهای بینابینی، شاهد ظهور سلول های لایدیگ بوده و در ادامه رشد جنینی روی غشاء پایه طنابهای منی ساز سلول های مایوئید ظاهر شدند . در این مقطع سنی در بافت بیضه سلول های ماکروفاژ دیده نشد . چنین می توان نتیجه گرفت که ساختار ا صلی بافت بیضه از کلیه مزونفروز مشتق می شود و تمایز ساختار بیضه در مرحله اولیه جنینی در قالب طنابهای منی ساز توپر، اتفاق می افتد که در فضای داخل این طنابها، تنها سلول های زایگر اولیه دیده خواهد شد . در اواسط ماه دوم از آبستنی بافت بیضه شامل سلول های گونوسیت، سرتولی،لایدیگ و مایوئید می باشد .

نویسندگان

سیدسجاد حجازی

گروه علوم تشریحی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز،