بررسی میزان شیوع بیماری هیداتیدوز در دامهای استان آذربایجان شرقی درسال 85

هیداتیدوزیس یا اکینو کوکوز یس نوزاد ی ، مرحله کیستی اکینوکوکوس گرانولوزوس می باشد که یکی از کرم های نواری بسیار کوچک سک ود یگر اعضا ی خانواده سگ سانان است . این سستود معمولا " سر خود را عمیقا " داخل مخاط روده میزبان نموده و بدن آن بین پرزها ی روده قرار می گیرد . نوزاد آن به نام کیست ه یداتیک در اندامها ی مختلف پستانداران و انسان ( میزبانهای واسط ) زندگی می کند . در این مطالعه گزارشات و آمار کبد و ر یه ها ی ضبطی ناشی از کیست هیداتیک از اداره کل دامپزشکی استان آذربا یجان شرقی جمع آوری شده و تعداد دامها ی آلوده بر حسب گونه دام استخراج گرد یده و میزان آلودگی کبد و ر یه در سال 85 مورد آنالیز قرار گرفته است . میزان آلودگی به کیست هیداتیک در کبد گاو ، گوسفند ، گاومیش ، بز و شتر در سال 85 به ترتیب 5/16 ، 6/3 ، 4/86 ، 6/82 و 3/3 در صد کل د ام ها ی کشتاری و میزان آلودگی به کیست هیداتیک در ر یه به ترتیب 10/3 ، 9/07 ، 8/36 ، 8/33 و 0/99 درصد کل دام ها ی کشتاری می باشد که کمترین میزان آلودگی در شتر ) %3/3 کبد آلوده ) و ) %0/99 ریه آلوده ) و بیشترین میزان آلودگی کبد بز با %6/82 و ریه در گاو با %10/3 بوده است . از آنجا یی که ضبط اعضا ی آلوده در کشتارگاهها باعث ضررها ی اقتصادی شده و به سرما یه ی دامی وغذا یی کشور ضربات قابل توجهی وارد میکند لذا برای کاهش میزان آلودگی استفاده از داروها ی ضد انگلی موثر در سگان بر علیه انگل در زمان مناسب و عدم استفاده از اندامهای ضبطی ( آلوده به کیست هیداتیک ) توسط گوشت خواران از جمله سگ سانان میتواند در کاهش میزان آلودگی وبه تبع آن کاهش ضبط ارگان های مختلف موثر خواهد شد .