بررسی فراوانی ژن های مولد سموم شیگا،STX 2 و STX1 در جدایه های اشریشیاکولی گوساله های شیرخوار به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز ( PCR )

سویه های اشریشیاکولی مولد سموم شیگا یا وروتوکسین ها STEC گروهی از اشریشیاکولی ها هستند که قادر به ایجاد طیف وسیعی از عفونت های روده ای می باشند . این باکتری ها را می توان در فلور مدفوعی طیف وسیعی از حیوانات شامل گاو، گوسفند، بز، خوک، گربه، سگ، جوجه و مرغا ن دریایی یافت . گاو مهمترین نوع حیوانی آلوده کننده انسان است که به عنوان مخزن سویه های مختلف اشریشیاکولی از جمله STEC عمل کرده و آلودگی را از طریق فراورده های گوشتی و لبنی آلوده و یا تماس مستقیم به انسان انتقال می دهد . شیوع عفونت های گوارشی وابسته به این سویه ها از این باکتری در دهه اخیر رو به فزونی است . توانایی محدود ساختن وسعت و شدت عفونت اشریشیاکولی ها از جمله STEC بستگی به روش های تشخیص سریع و دقیق برای آنالیز نمونه های حاملین احتمالی دارد که در این میان PCR با حساسیت زیاد، امکان جستجوی اسیدهای نوکلئیک هدف در محل و سرعت عمل بالا نسبت به سایر روش های تشخیصی از اهمیت بالایی برخوردار است . در این بررسی از تکنیک Simple PCR با استفاده از یک جفت پرایمر اختصاصی به منظور تشخیص و تعیین هویت ژنتیکی ) STEC STX) در کشت 99 نمونه مدفوع اسهالی گوساله های شیرخوار گاوداری های اطراف تهران، ورامین، قزوین و کرج استفاده شد . سپس برای تعیین نوع ژن STX ، تکنیک RFLP) (Restriction Fragment lengthبا استفاده از آنزیم Hinc п به کار بسته شد . از تعداد 99 نمونه اسهال اخذ شده 47) راس مربوط به جنس نر و 52 راس ماده ) ، در 67 نمونه %)67/7) اشریشیاکولی جدا شد که یکی مربوط به گوساله ها ی مبتلا به اسهال خونی بوده است ( جمعا سه راس ). در میان 67 جدایه اشریشیاکولی، تنها در یک نمونه ژن مولد سم شیگا ) stx1) شناسایی شد که متعلق به جنس نر بود . هر چند فراوانی این ژن ها در فصول گرم بیشتر است، تعداد اندک ژن ها ی یافت شده در ا ین بررسی را می توان با عواملی مانند پراکندگی جغرافیایی باکتریوفاژهای حامل پلاسمید ها ی رمزگذار ژن ها ی مورد بحث، عوامل محیطی مثل دما و رطوبت، و نیز تغذ یه و فیزیولوژی میزبان مرتبط دانست .