جریان الکتریسیته: اقتصادی ترین ابزار برای بیهوشی ماهی مقایسه کارایی اثرات آن با برخی بیهوش کننده های بکار گرفته شده درصنعت آبزی پروری ایران.
محل انتشار: شانزدهمین کنگره دامپزشکی ایران
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 193
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
THVC16_0035
تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398
چکیده مقاله:
مطالعه حاضر بیهوشی ماهی قزل آلا با جریان متناوب الکتریکی را در مقایسه با ام اس 222 (تریکایین متان سولفونات) اسانس میخک با استفاده از اندیکاتور های استرس (کورتیزول گلوکز پلاسما) ارزیابی می نماید. دستگاهی مجهز به تکنولوژی میکروکنترولر طراحی ساخته شد که امکان تنظیم به کارگیری ولتاژ زمان برقراری امواج الکتریکی متناوب از نوع پی دابلیو ام را در فضای مابین الکترودهای 19× 20)سانتی متری) قرار داده شده در آب به فاصله 33 سانتی متر ازیکدیگر فراهم ساخت. از دست دادن تعادل بیحرکت شدن ماهی پس از 91 ثانیه برقراری جریان، تامین پس از 52 27 ثانیه ماهی ها به حالت عادی بازگشتند. پس از القاء بیهوشی به مدت 720 72 ثانیه با ام اس 222 (تریکایین متان سولفونات) ماهی به مدت 660 102 ثانیه بیهوش بود در حالیکه پس از رویارویی ماهی با اسانس میخک به مدت 144 42 ثانیه، ماهی قزل آلا برای مدت 546 102 ثانیه بیهوش ماند که در هر دو حالت زمان های مربوط به القاء بازگشت از بیهوشی با ام اس 222 اسانس میخک به شکل معنا داری طولانی تر از بیهوشی با جریان الکتریسیته بوده است. با بهره گیری از روش الایزا برای سنجش کورتیزول روش رنگ سنجی آنزیمی برای سنجش گلوکز پلاسما در ساعات 12 بعد از بیهوشی با هرکدام از روش های بیهوشی همینطور گروه شاهد، روش های بیهوشی روند مشابهی از تغییرات کورتیزول پلاسما طی 12 ساعت را در پلاسمای ماهی ایجاد نمودند. روند تاخیری تغییرات گلوکز پلاسما که پس از بکار گیری مواد بیهوشی شیمیایی جریان الکتریسیته مشاهده گردید افزایش ناگهانی معنی دار آن در ساعت ششم بعد از نمونه گیری، جایگاه گلوکز را به عنوان اندیکاتور رده دوم استرس پس از کورتیزول اثبات نمود. در نهایت استفاده از جریان الکتریسیته به عنوان روشی سریع، ارزان، سازگار با محیط زیست در عین حال کم خطر برای کاربر معرفی می گردد که بی حرکت شدن ماهی را به شکل مطلوبی جهت انجام فعالیت های مختلف تکثیرو پرورش تامین می نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امیر ستاری
دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان،
سیدسعید میرزرگر
دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
ادیب ابریشمی فرد
دانشکده برق دانشگاه علم صنعت ایران