بررسی اثر آنزیم پروتیاز خوراکی تجارتی بر عفونت تجربی آنفلوآنزایH9N2

آنفلوانزای مرغی در اواخر اردیبهشت خرداد سال 1377 در ایران شایع گردید پس از جدا سازی تحت تیپ H9N2 از نمونه های مرضی، این ویروس به عنوان یک تحت تیپ کم حدت تقسیمبندی شد. علیرغم این تقسیم بندی این ویروس در مزارع مرغ گوشتی توانسته است تا حدود 70 درصد تلفات ایجاد نماید. بنابراین محتمل است که عواملی در افزایش حدت این ویروس نقش داشته باشند.شواهدی حاکی از آن است که آنزیمهای پروتیاز تجارتی در افزایش بیماریزایی این ویروس نقش دارند. بدین منظور تعداد 100 قطعه جوجه گوشتی روزه به گروه مساوی تقسیم شده در دو اتاق مجزا (اتاق :A گروه 1و2 اتاق گروه (4 پرورش داده شدند .گروه های از ابتدای دوره پرورش دان حاوی آنزیم گروه های و3 دان معمولی دریافت کردند دان آب مصرفی گروه هابصورت روزانه وزن کشی آنها به صورت هفتگی انجام شد پس از پایین آمدن تیتر پادتن مادری (HI) در سن 33 روزگی، ویروس H9N2 با دوز EID50 106,5 بصورت قطره چشمی به جوجه های گروه های و2 تلقیح شد. پس از تلقیح ویروس دان آب مصرفی وزن کشی، تیتر HI نشانه های کلینیکی در هر گروه مورد ارزیابی قرار گرفت. این پارامتر ها در گروه نسبت به گروه در وضعیت بهتری قرار داشت گروه نیز اختلاف معنی داری را با گروه کنترل منفی) نشان نداد P<0.05 بنابراین آنزیم های پروتیاز تجارتی نه تنها اثری در افزایش حدت بیماری آنفلوآنزا ندارند بلکه استفاده از آنها میتواند کاهش مصرف آب غذا کاهش وزن ناشی از بیماری را جبران نموده آنها را به حدود طبیعی خود نزدیک نماید

کلیدواژه ها:

آنزیم های پروتیاز تجارتی ، آنفلوآنزا ، ماکیان گوشتی