بررسی میزان شیوع گامبورو در طیور گوشتی شهرستان تربت حیدریه در سال 1387

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 704

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC16_0320

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

بیماری گامبورو یک بیماری ویروسی حاد مسری در جوجه ها می باشد که به دنبال آن بورس فابرسیوس تحلیل رفته درجاتی از ضعف سیستم ایمنی مشاهده می گردد که معمولا در سن 3-6 هفتگی شدیدتر است. هدف از این مطالعه، تعیین میزان شیوع تلفات حاصل از گامبورو در شهرستان تربت حیدریه بوده است تا به توان پس از درک عوامل موثر در بروز آن، جهت کاهش این عوامل گام برداشت. در این مطالعه، جوجه های مشکوک به بیماری تلفات از 112 واحد پرورشی طیور گوشتی که به طور میانگین دارای 10000قطعه جوجه جمع آوری گردید. اطلاعات از طریق حضور در واحدهای پرورشی، جمع آوری جوجه های مشکوک تلفات، تهیه نمونه سرمی از جوجه های مشکوک جهت انجام آزمایش الایزا، کالبد گشایی تهیه نمونه بافتی بورس طحال از نظر جداسازی شناسایی ویروس انجام شد. جهت انجام آزمایش الایزا از کیت IDEX استفاده گردید.در بررسی انجام شده نتایج حاصل از علایم بالینی، علایم کالبد گشایی، تاریخچه نتایج آزمایش سرولوژی ویرولوژی میزان شیوع %20 را با میزان تلفات %30 در واحدهای پرورشی نشان داد. عیار آنتی بادی در آزمایش الایزا بین 2527 تا 14215 متغییر بود. اکثر فارم هایی که درگیری را نشان دادند به دلیل نداشتن برنامه مشخص در واکسیناسیون بوده است. با توجه به طبیعت بسیار مقاوم این بیماری ویروسی به کار گیری برنامه های بهداشتی در این منطقه به ندرت موفقیت آمیز بوده است. برای پیشگیری از این میزان شیوع در منطقه، موثر ترین راه، تعیین عیار آنتی بادی مرغ های مادر واکسیناسیون آنها می باشد. همچنین به دلیل حدت بیماری در شهرستان پیشنهاد می شود با استفاده از یک برنامه صحیح واکسیناسیون گله های مرغ گوشتی در نوبت واکسینه گردند.

نویسندگان

امیر صفاری

دانشجوی دکترای دامپزشکی عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد واحد گرمسار

محمدحسین غفوریان

دانشجوی دکترای دامپزشکی عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد واحد گرمسار