بررسی هیستوپاتولوژی نقش پیوند تاندون خم کننده سطحی شترمرغ در ترمیم تجربینقیصه وتر آشیل درخرگوش

تاندون نمونه از بافت هم بند متراکم منظم می باشد که وظیفه اتصال عضلات مخطط را به استخوان بر عهده دارد این بافت از نظر خون رسانی ضعیف می باشد این مساله روند ترمیم تاندون را متاثر می سازد. در روند ترمیم تاندون -1 میزان خون رسانی -2 عدم چسبندگی مهم می باشد در این مطالعه کاربرد پیوند بیگانه تاندون شترمرغ در ترمیم نقیصه تجربی وتر آشیل در خرگوش مورد بررسی قرار گرفته است جهت تهیه نمونه ها تاندون شترمرغ را جدا کرده، فاسیای سطحی را برداشته به قطعاتی به طول قطر سانتی متر می بریم. از گاز اتیلن اکساید برای استریل سازی جهت کاهش خاصیت آنتی ژنی یک هفته در منفی 120 درجه سانتی گراد، 24ساعت در بخار نیتروژن تا زمان استفاده در نیتروژن منفی 196 درجه نگهداری شدند در هر دو پای شاهد درمانی در فاصله سانتی متر 50 درصد ضخامت شاخه جانبی عضله دو بطنی ساق را برداشته رد گروه درمانی با تاندون خم کننده سطحی شترمرغ توسط الگوی کسلر تغییر یافته جایگزین گردید از تعداد سر خرگوش در روز سر در روز 14 جهت مطالعات هیستوپاتولوژی نمونه برداری شد. نتایج: در گروه درمانی روز بافت نکروزه دهنده در محاصره سلولهای دفاعی قرار داشت، بافت جوانه ای سلولهای آماسی در مرز بین بافت دهنده گیرنده واقع بودند بافت تاندون پیوندی در محاصره سلولهای آماسی تک هسته ای چند هسته ای در کنار بافت تاندون میزبان واقع بود. در گروه درمانی روز 14 بافت تاندون میزبان در میان انبوهی از سلولهای آماسی گرفتار بود سلولهای نوتروفیل تاندون نکروزه را محاصره کرده بودند بافت نکروزه توسط بافت جوانه ای احاطه شده بود در میان سلولهای دفاعی بافت جوانه ای تشکیل گرانولوم داده بود واکویله شدن تاندون دهنده پیکنوتیک شدن هسته که از علایم نکروزه است مشاهده گردید در گروه شاهد بافت جوانه ای شامل فیبروبلاست در گروه روز5 بافت اسکار شامل فیبروسیت در گروه روز 14 مشاهده گردید. نتیجه گیری: چنین به نظر می رسد که انجماد منفی 196 درجه سانتی گراد برخلاف استخوان به تنهایی برای حذف خاصیت ایمنی زایی تاندون کافی می باشد لازم است از سایر روش ها جهت کاهش توان سیستم ایمنی میزبا استفاده نمود.