مطالعه مقایسه ای گسترش الگوی فضایی-زمانی آمیلوییدوز تجربی (AA) ایجاد شده توسط کازیین در بافت های مختلف موش سوری

آمیلوییدوز یک اختلال در متابولیسم پروتیین است که باعث می شود پروتیینهای طبیعی محلول به ساختارهای رشته ای نامحلول تبدیل شوند. این رشته های نامحلول در فضای خارج سلولی بافتها جایگزین شده باعث اختلال در عملکرد آنها می شوند. آمیلوییدوز به شکلهای اولیه ثانویه به وجود می آید که نوع ثانویه آن را می توان با تزریق برخی مواد مانند کازیین بصورت تجربی ایجاد کرد. دراین مطالعه با تزریق کازیین به موشهای سوری میزان شکل گیری الگوی فضایی-زمانی آمیلوییدوز در بافتهای مختلف بررسی گردید. تعداد 20 سر موش سوری نر نژادBALB/C در گروه 10 تایی قرار گرفتند. گروه اول دریافت کننده کازیین 5)بار در هفته هربار0/5میلی لیتر محلول %15 گروه کنترل دریافت کننده نرمال سالین 5)بار در هفته هر بار 0/5 میلی لیتر به مدت هفته بودند. تزریقات بصورت زیرجلدی بوسیله سرنگ انسولین در ناحیه پشت گردن صورت می گرفت. در هفته های سوم پنجم هفتم سه موش بصورت تصادفی از هر گروه انتخاب پس از خونگیری از طحال‚ کلیه کبد ‚قلب ریه آنها نمونه بافتی تهیه شد. مقاطع میکروسکوپی برای بررسی در میکروسکوپ پلاریزه به روش congored رنگ آمیزی شد. برروی هر نمونه خون نیز آزمایش ESR شمارش کلی تفکیکی WBC صورت گرفت. نتایج با آزمون ANOVA بررسی گردید. در رابطه با آزمایش ESR در گروه تیمار افزایش معناداری نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. همچنین افزایش تعداد WBC های گروه تیمار نسبت به گروه کنترل معنادار بود. در شمارش تفکیکی WBC ها در گروه تیمار درصد نوتروفیل لنفوسیتها به نفع نوتروفیل افزایش نشان داد. در مطالعه گسترش الگوی فضایی-زمانی آمیلوییدوز ‚نمونه ها بر حسب میزان گسترش به درجات 3-0 درجه بندی شدند. در زیر میکروسکوپ پلاریزه بخاطر خاصیت انکسار مضاعف آمیلویید با تلالو سبز رنگ دیده میشود((birefringence در هفته سوم رسوب آمیلویید در ریه طحال نسبت به بافتهای دیگر معنادار بود. در هفته پنجم نیز رسوب آمیلویید در ریه طحال نسبت به بافتهای دیگر معنادار بود. در هفته هفتم رسوب آمیلویید علاوه بر ریه طحال در کبد کلیه نیز مشاهده گردید در این مطالعه میزان رسوب آمیلویید در ریه طحال نسبت به بافتهای دیگر بیشتر بود. کبد کلیه میزان رسوب متوسطی را نشان دادند. در طول مطالعه هیچگونه رسوبی در قلب موشها مشاهده نگردید.