بررسی تاثیر خلق خوی شخصیت صاحب سگ بر رفتار پرخاشگری سگ

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,713

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

THVC16_0709

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1398

چکیده مقاله:

رفتار تهاجمی یا پر خاشگری رفتاری است که موجب آسیب دیدن فرد یا حیوان دیگری می شود. اگر چه این رفتاردر اجتماع سگ ها تا حد زیادی طبیعی است ولی در ارتباط با انسانها پذیرفته شده نمی باشد. انواع مختلفی از رفتار تهاجمی وجود دارد مانند تهاجم تهدید کننده، تهاجم غالب، تهاجم انعکاسی، تهاجم حمایتی ... شناخت این رفتارها اهمیت زیادی دارد هر ساله حدود یک ملیون نفر مورد گاز گرفتگی قرار می گیرند که حداقل نیمی از آنها کودکان زیر 10 سال می باشند. از طرفی عدم آگاهی صاحبان سگ از طبیعت سگهای پرخاشگر باعث تنبیه فیزیکی اصلاح نادرست این رفتارها می شود به طوریکه عوارض این برخوردها خود مشکلات شدیدتری به وجود می آورند. عوامل ژنی ارثی شرایط زندگی کمبود روابط اجتماعی، تنبیه نا بجا، مورد تهاجم قرار گرفتن توسط سایر سگها، بیش از حد مورد توجه بودن به وسیله صاحب سگ، عدم رابطه با سایر انسانها روشهای تربیتی نادرست همه از عوامل ذی مدخل می باشند.علی رغم همه این عوامل، هدف از این مطالعه آن بخشی از پرخاشگری است که تحت تاثیر شخصیت صاحبان سگها به وجود می آید. بررسی ها نشان می دهد رابطه معنی داری بین هیجانات صاحب دام هیجانات سگ وجود دارد برای نمونه در یک بررسی در کلینیک دامپزشکی دانشگاه ماکسیمیلیامز آلمان بر روی 206 سگ ارجاعی صاحبان آنها متوجه شدند سگهایی که صاحبان تند خوتری داشتند درجه بالاتری از پرخاشگری را نشان می دادند. مطالعه دیگری در این زمینه در همین دانشگاه که با پر کردن پرسش نامه هایی در ارتباط با خلق خوی صاحب سگ به طورغیر مستقیم مانند وضعیت زندگی صاحب سگ ،برخورد اجتماعی صاحب حیوان سابقه صاحب حیوان در نگهداری سگ میزان فعالیت صاحب دام سوالاتی از این قبیل انجام شد به خوبی ارتباط سطح اجتماعی صاحب سگ با پرخاشگری سگ را نشان می دهد. در بررسی دیگری در دانشگاه کمبریج لندن از 285 قلاده سگ از نژاد کاکر اسپانیل انگلیسی که از نظر سن وضعیت نگهداری، تعداد افراد در ارتباط با حیوان نوع آنها یعنی بزرگسال خردسال یکسان بودند هم نتایج مشابهی گرفته شد که تا حدودی قابل تعمیم به سایر نژاد ها می باشد. با توجه به این مطالعات نتیجه می گیریم که شناخت روانشناسی صاحبان سگهای پرخاشگر کمک زیادی به کنترل این رفتار می کند.آموزش صاحبان سگ های پرخاشگر می تواند بخشی از برنامه درمانی در این زمینه باشد.

نویسندگان

سونیا فروزانفر

دانشجوی سال ششم دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران