رفتار شناسی در پرورش اسب

با علم رفتار شناسی اسب میتوان آنرا به بهترین نحو تربیت کرده از او در جهت اهداف خویش استفاده نمود. در روش زندگی طبیعی، چراگاهها بوته زارها را برای پیدا کردن آب غذا در می نوردند. زندگی در گله حافظ امنیت آنهاست این گله را سیلمی برتر، محافظت می کند احتمال خطر قریب الوقوع را هشدار می دهد. اسب وحشی باید واکنشهای سریعی داشته باشد تا بتواند به زندگی ادامه دهد. کره های نو زاییده شده باید بسرعت سرپا بایستند تا اگر گله رمید، آنرا همراهی کنند. اسب فقط بهنگامی که گیر می افتد با لگد سر دست زدن یا گاز گرفتن به دفاع می پردازد. ضامن تنازع بقا در اسب شنوایی خوب، دید وسیع سرعت در هنگام فرار است. اسبها به زندگی در کنار یکدیگر گاهی در دیگر حیوانات نیازمندند. از زمانی که اسبها بوسیله شکارچیان شکار می شدند، زندگی گله وار امنیت آنها را ضمانت می کرده است چرا که تعدد، شانس بقا را بیشتر کرده فرار را تسریع می کرده است. ممکن است در اغلب اوقات اسبها را در حال نزاع درگیری با یکدیگر ببینید که این ناشی از خصیصه اجتماعی بودنشان است تنهایی او را خمود کج خلق می کند. اگر اسبی در محوطه ای محصور بتنهایی رها شود، سراسیمه شیه هکشان به این طرف آن طرف دویده حتی از نرده ها می پرد تا خود را به دیگران در کنارشان برساند. اسبها بندرت تنهایی را دوست دارند. صفات ویژه اسب برای زندگی اجتماعی شامل پرسه زنی، تقلید، کنجکاوی، حافظه قوی، قانون سلسله مراتب می باشد.اسبها در طبیعت بدنبال غذا از مرتعی به مرتع دیگر پرسه زده چرا می کنند. بیشتر اسبها امروزه در حصارها نگهداری می شوند ولی این خصیصه را همچنان حفظ کرده اند. اسبها غریزه میل به منزل دارند که در اسبهای اهلی همچنان به قوت خود باقی است. اسبها باعلاقه شوق زیاد با گامهایی بلندتر بسمت منزل برمی گردند.وسیله دفاعی آنها به ترتیب اولویت فرار سپس جنگ است. اولین واکنش فرار است در صورت گیر افتادن به لگد پرانی، جفتک اندازی سردست زدن می پردازند که در اینحالت از ضربات دست همانند پا استفاده می شود. اسبها بر سر آب غذا با یکدیگر مبارزه نموده برتری خود را به رخ دیگری می کشند تا اینکه رغیب را از محیط دور می کند.