نقش ال کارنیتین بعنوان مکمل غذای عملگر در ایمنی غذایی

تبعات افزایش جمعیت خصوصا شهرنشینی تغییرات فرهنگی حاصل از آن از سویی تغییرات نوین تکنولوژیکی مصرفی مواد غذایی از سویی دیگر اهمیت بیماریهای غذازاد را در جوامع انسانی بیش از پیش مطرح نموده است .در ده ههای اخیر استفاده از انواع مواد روشها نظیر کاربرد مکملها اغذیه عملگرا نظیر ال کارنیتین در ایمنی غذایی مورد توجه خاص قرار گرفته است. ال کارنیتین یا گاما تری متیل آمینو هیدرو بوتیریک اسید مشتق از اسید آمینه بوده اسیدهای چرب دارای زنجیره بلند را از سیتوپلاسم سلول به داخل میتوکندری به منظور تولید انرژی منتقل می نماید همچنین اسیدهای چرب زنجیره کوتاه را به منظور آزادسازی آنزیمهای موثر بر اسیدهای چرب زنجیره بلند از میتوکندری جدا نموده به عبارتی دفع مواد زاید حاصل از فرآیند مذکوراز میتوکندری را به عهده دارد.ال کارنیتین در کبد کلیه افراد سالم بوسیله اسید آمینه ضروری لیزین متیونین ودر حضور ویتامینهای 1وب6وث وآهن ساخته می شود. منبع اصلی تامین این ماده غذاهایی با منشا دامی نظیر گوشت(بویژه قرمز)و فرآورده های لبنی سویا،گندم،مارچوبه و... می باشد. میوه ها سبریجات منبع خوبی برای کارنیتین محسوب نمی شوند.بر طبق تحقیقات بعمل آمده کمبود کارنیتین می تواند به عللی نظیر بیماریهای ژنتیکی بطور اولیه یا سوء تغذیه یا اختلال در از مهمترین عوارض حاصله ناشی از کمبود ال کارنیتین در انسان می توان به خستگی مفرط،درد قفسه سینه،درد ماهیچه ای،ضعف عمومی،گیجی،افزایش وزن کاهش فشار خون اشاره نمود. بر طبق بررسیهای انجام شده از این ماده بصورت مکمل جهت پیشگیری درمان بیماریهای قلبی عروقی،افزایش میران چربی خون،پیری زودرس،سرطانها،ناباروری در مردان،سندروم داون،نارساییهای کلیوی ،دیابت،ایدز،آلزایمر،پرکاری تیرویید،آب مروارید،شوک، چاقی استفاده می شود. حداکثر میزان مصرف روزانه این ماده بر طبق استاندارد تعیین شده از سوی اتحادیه ایمنی غذا در اروپا گرم در روز تعیین شده است. در مقاله اخیر تجویز آن در غذای طیور ماهیان بعنوان غذای عملگر جهت تغذیه گروههای خاص افراد در معرض خطر در راستای تامین ایمنی غذایی توصیه شده است.