شیوع آلودگی فصلی سنوروس سربرالیس در نژاد های مختلف گوسفند در شهرستان ارومیه

این بررسی به منظور تعیین میزان آلودگی گوسفندان به سنوروس سربرالیس در شهرستان ارومیه در طول یک سال، از اسفند ماه سال 1385 تا بهمن ماه 1386 انجام گرفت. این بررسی بعد از کشتار گوسفندان در کشتارگاه ارومیه انجام پذیرفت. در این بررسی بطور متوسط در هر ماه 33 سر گوسفند طی 12 ماه مورد بررسی قرار گرفت. از تعداد 402 سر مورد آزمایش، 75 سر به سنوروس سربرالیس آلوده بودند. در هر سر آلوده تعداد الی کیست در مجموع (% 18/65) 97 کیست مشاهده گردید. محل استقرار کیست ها در سر گوسفندان در نیمکره راست مغز، نیمکره چپ مغز در مخچه به ترتیب 54/63 %40/20 %5/15 بود، بر این اساس می توان گفت که بیشترین محل آلودگی در نیمکره های مغز می باشد.بیشترین میزان آلودگی در اسفند ماه (%42/42 کمترین میزان آلودگی در تیر ماه (%2/94) دیده شد. بیشترین آلودگی در بین نزادها، در نژاد هرکی با %23/45 کمترین میزان آلودگی در نژاد ماکویی با %10/86مشاهده شد. در میان نژاد گوسفندان اختلاف معنی دار وجود داشت .(P‹ 0.05) شدت آلودگی در گوسفندان تا 24 ماهه، 2-4 ساله سال به بالا به ترتیب %42/09، %22/50 8/92 بود، بر اساس اطلاعات بدست می توان گفت که با افزایش سن میزان آلودگی کاهش می یابد. نتایج بدست آمده نشان دهنده ارتباط معنی دار میان سن گوسفندان می باشدP‹ 0.05

کلیدواژه ها:

گوسفند ، سنوروس سربرالیس ، کشتارگاه