تهیه نقشه شوری خاک با استفاده از روشهای درونیابی (مطالعه موردی: منطقه نومل)

وجود تغییرات مکانی در خصوصیات خاک امر طبیعی میباشد. ولی شناخت این تغییرات به ویژه در اراضی کشاورزی جهت برنامهریزی دقیق و مدیریت امری اجتنابناپذیر است. اغلب تخمین پارامترهای طرحهای آب وخاک با استفاده از روشهای ساده برآورد نقطهای یا با استفاده از روابط همبستگی انجام میشود.در روشهای کلاسیک به دلیل در نظر نگرفتن پراکنش نقاط و فاصله ی زمانی یا مکانی آنها امکان دستیابی به دقت مطلوبهمیشه امکان پذیر نمیباشد. تکنیکهای درونیابی قادر به برآورد خصوصیت مورد نظر در مکانهای نمونهبرداری نشده با استفاده از اطلاعات حاصل از نقاط نمونهبرداری شده میباشد. این تحقیق جهت تهیه نقشه شوری خاک و مقایسه روشهای چند جملهای سراسری و موضعی و روش وزنی عکس فاصلهها و کریجینگ معمولی در بخشی ازاراضی زراعی نومل در استان گلستان صورت گرفته است. نمونهبرداری در 52 نقطه از عمق30-0,60-30 سانتی متری از سطح خاک انجام شده و هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک اندازهگیری شد و نقشه شوری خاک با رو شهای نامبرده تهیه شده و نتایج با یکدیگر مقایسه شد. برای ارزیابی دقت هر یک از روشها از فن اعتبارسنجی 4/.دسی- -1/ استفاده شد و نتایج بدست آمده نشان داد که هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاکهای منطقه بین 5 زیمنس بر متر متغییر است. مطالعات نشان داد خاک منطقه دارای محدودیت شوری و تغییرپذیری مکانی زیاد از نظر مقدار شوری نمیباشد. همچنین مقایسه روشهای درونیابی نشان داد که روش کریجینگ معمولی باRMSE=0/12 در عمق30-0 سانتیمتری وRMSE=0/18 درعمق 60-30 سانتیمتری از دقت بهتری نسبت به سایر روشها برخوردار بوده و با توجه به ساده بودن محاسبات و کم هزینه بودن جهت تخمین کل شوری خاک در منطقه مورد مطالعه پیشنهاد میشود

کلیدواژه ها:

نقشه شوری خاک ، درونیابی ، زمینآمار/GIS/منطقه نومل